Iz rubrike „Nemamo samo mi manastire”: Čudesna italijanska svetinja sjakti među planinskim vrhovima

Manastir Svetog Mihaila, odnosno, kako ga Italijani zovu, Sakra di San Mikele, pijemontska je svetinja na južnoj strani Doline Suza, u Savojskim Alpima. Sagrađen je u 10. veku i simbol je te, sa istorijske tačke gledanja, politički najvažnije oblasti savremene italijanske države

Sakra di San Mikele, ili manastir Svetog Mihaila, nalazi se u planinama Pijemonta, u Savojskim Alpima, na samom južnom ulazu u Dolinu Suza: posebnim zakonom priznat je kao „Simbolični spomenik regije Pijemont”, i bio je inspiracija Umbertu Eku za roman „Ime ruže”.

Sagrađen je krajem 10. veka, najkasnije početkom narednog, najverovatnije za pontifikata Silvestera II — po tradiciji ga je uspostavio isposnik Đovani Vinćenco, koji je bio naročito posvećen Arhanđelu Mihailu.

Preporučujemo

O tako ranom nastanku manastira svedoči vizantijski uticaj koji je primetan u njegovom najstarijem građevinskom sloju: nišama, stubovima i svodovima; u globalu međutim, građevina je u gotičkom i romanskom stilu.

Od samog početka je benediktinski manastir; ali je tokom kasnog srednjeg veka je počeo da propada, pa ga je Grgur XV ugasio 1622. godine. Ostao je pust sve do 1835, kada ga, na zahtev Karla Alberta, kralja Sardinije, i pape Grgura XVI, obnovlja utemeljitelj monaškog reda rozminijanaca — Antonio Rozmini-Serbati.

Sa kamenitog ravnog grebena na kojem je podignut puca pogled na Val di Susa, a uspon vodi „Stepenicama mrtvih”, kojima se prolazi ispod svodova i pored niša i grobnica monaha.

Na 243. stepeniku su mermerna vrata, „Porta dela Zodijako”, remek-delo 12-vekovne skulpture, dok se u manastirsku crkvu ulazi kroz portal od sivog i zelenog kamena, sagrađen u 11. stoleću.

Neobičan položaj Sakra di San Mikele povezan je sa s kultom Svetog Arhanđela Mihaila: naime, često su svetinje posvećene njemu podizane na teško pristupačnim mestima.

(Telegraf.rs)