Bio je gej i ljubomorni partner ga je prijavio nacistima: Završio je u Aušvicu, ovo je njegova priča

Gej muškarci bili su meta progona jer nisu doprineli željenom rastu "arijevske populacije" i smatralo se kvare nemačke vrednosti i kulturu

Kada su nacisti preuzeli vlast u Nemačkoj, pojačan je progon protiv nemačkih homoseksualaca na osnovu člana 175 Krivičnog zakona. Taj progon išao je od raspuštanja organizacija u čijem su sastavu oni bili, pa sve do proterivanja u koncentracione logore.

Preporučujemo

Gej muškarci bili su meta progona jer nisu doprineli željenom rastu "arijevske populacije" i smatralo se kvare nemačke vrednosti i kulturu.

Između 1933. i 1945. godine oko 100.000 muškaraca je uhapšeno zbog kršenja zakona nacističke Nemačke protiv homoseksualnosti, a od toga je približno njih 50.000 osuđeno na zatvor. Procenjuje se da je 5.000 do 15.000 muškaraca poslato u koncentracione logore po sličnim optužbama, gde je nepoznat broj njih i stradao.

Među onima koji su poslati u logor bio je i Karl Gorat. Rođen je u malom mestu Bad Cvišenan na severu Nemačke, a kada je imao dve godine, njegova porodica se preselila u luku Bremerhaven.

Njegov otac je bio mornar, a majka je postala medicinska sestra u lokalnoj bolnici. Nakon smrti oca, Karl je nastavio da živi sa majkom. Imao je 20 godina kada je počeo sa obukom za đakona.

Karl je imao 26 godina kada ga je njegov ljubomorni partner prijavio. Uhapšen je po članu 175 Krivičnog zakona, koji definiše homoseksualnost kao "neprirodni" čin. Iako je ovaj zakon postojao godinama, nacisti su počeli da ga koriste kao bazu za masovno hapšenje homoseksualaca.

Karl je zatoren u koncentracioni kamp Nojengame u blizini Hamburga gde svi koji su zatvoreni zbog istog prestupa na rukavu morali da nose roze trougao.

Zbog toga što je Karl imao obuku kao medicinski brat, prebačen je u zatvorsku bolnicu u Vitenbergu. Jednog dana mu je stražar naredio da smanji količinu hleba za pacijente koji su bili poljski ratni zarobljenici, ali je Karl to odbio govoreći da je nehumano tretirati Poljake ovako.

Kao kaznu je prebačen u Aušvic, i počeo je da umesto roze trougla nosi crveni - "politički zatvorenik".

U Aušvicu je imao vezu sa Poljakom po imenu Zbignjev.

Karl Gorat je oslobođen kada i Aušvic 1945. Nakon rata se vratio u Nemačku, ali je presuda po članu 175 ostala na snazi jer je Zapadna Nemačka nastavila da drži nacističku verziju zakona. Uhapšen je po drugi put 50-ih godina, a sudio mu je isti sudija koji ga je deceniju ranije poslao u logor.

Iako je u nekoliko navrata tražio obeštećenje, Karl ga nikada nije dobio. Postao je jedan od retkih homoseksualaca koji su preživeli nacističku odmazdu i koji je javno iznosio svoju priču.

Od 1945. godine do 1969, kada je Zapadna Nemačka izmenila zakon, zatvoreno je oko 100.000 muškaraca pod ovim zakonom. Nemačka vlada nije potpuno povukla član 175 sve do 1994. godine.

Gorat je umro 2003. godine, a postao je i tema dokumentarca po imenu "Član 175".

(Telegraf.rs)