Kad je umro, imao je oko 40 kilograma: AFP o Titu uoči jubilarne godišnjice smrti

Nakon njegove smrti proglašeno je sedmodnevna službena žalost s televizijskim i radijskim programima posvećenim njegovom veličanju, simfonijama i tužnim pesmama

Nakon duge agonije i nekoliko dana pre 88. rođendana, 4. maja 1980. umro je Josip Broz Tito, doživotni predsednik SFRJ i njenog saveza komunista, piše francuski AFP o jugoslovenskom vođi koji je odbio pokroviteljstvo Sovjetskog Saveza i čvrstom rukom vladao mozaikom naroda i vera.

Preporučujemo

U susretu 40. godišnjice Titove smrti Frans Pres prisetio se izveštavanja o njegovoj smrti nakon gotovo četiri meseca lečenja u bolnici u Ljubljani, žalosti u državi i sahrane u Kući cveća na Dedinju u Beogradu.

Te nedelje jugoslovenske novine su izašle s naslovima da je Tito u kritičnom stanju, a onda je uveče stigla vest da je umro.

- Radničkoj klasi, radnim ljudima i građanima, narodima i narodnostima Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije: Umro je drug Tito - objavljeno je u saopštenju Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije koje je na televiziji pročitao Miroslav Lilić.

Kada mu se život ugasio, Tito nije težio više od 40-ak kilograma.

Tito je u januaru hospitalizovan zbog problema s cirkulacijom povezanom s dijabetesom, amputirana mu je leva noga, a usledile su brojne komplikacije: zatajenje bubrega, uzastopne upale pluća, unutrašnje krvarenje, sepsa, oštećenje jetre i na kraju stanje kome.

Nedelju dana žalosti

Državna televizija počela je da emituje program u kojem se slavio bivši vođa otpora jugoslovenskih partizana u Drugom svetskom ratu i utemeljitelj narodne republike 1945.

Josip Broz uzeo je ime Tito 30-ih godina 20. stoleća, nakon petogodišnje zatvorske kazne zbog pripadnosti Komunističkoj partiji koja je u to vreme bila zabranjena.

Politički je formiran u Moskvi gde je pre rata radio u Kominterni, a na njegovom kraju postaje komunistički vođa zemlje koju je razdirala unutrašnja mržnja i čije je jedinstvo očuvao gvozdenom rukom.

Sa Staljinom je raskinuo 1948. i postao jedan od suosnivača Pokreta nesvrstanih.

Ali bio je i ljubitelj cigara i raskošnih, sjajnih ili pak potpuno belih uniformi, koji je na Brionima ili na jahti u Jadranskom moru častio brojne svetske čelnike i holivudske zvezde.

Nakon njegove smrti proglašeno je sedmodnevna službena žalost s televizijskim i radijskim programima posvećenim njegovom veličanju, simfonijama i tužnim pesmama.

(Telegraf.rs/Hina)