Ako ste odrastali na stripovima, a Vinetu vam bio heroj detinjstva, ova stara fotografija američkog Indijanca vratiće vas kroz vreme

Razlog popularnosti romana o Vinetuu nemačkog pisca Karla Maja, i svih stripova i filmova koji se bave Divljim zapadom, leži u tome, što simbolišu potrebu čoveka za jednostavnijim životom i dubljom vezom sa prirodom, kao i čežnju čovekovu za iskonskom i netaknutom prirodom. Upravo je to ono što je uhvaćeno ovom slikom

Osnovni razlog zbog kojeg su romani i priče o Vinetuu nemačkog pisca Karla Maja tokom poslednjih sto pedeset godina (priče su počele da još izlaze 1875. godine, mada je docnije veći broj njih revidiran za potrebe trilogije) prodati širom sveta u dvesta miliona primeraka, leži u tome, što simbolišu potrebu pre svega evropskog čoveka za jednostavnijim životom i dubljom vezom sa prirodom, kao i čežnju čovekovu za iskonskom i netaknutom prirodom.

U stvari, to je razlog popularnosti i brojnih stripskih serijala poput „Zagora“ i „Bleka Stene“ i mnogih drugih, razlog popularnosti vestern-filmova, kao uostalom i brojnih drugih žanrova gde to nije baš toliko očigledno na prvu loptu, kao što je epska fantastika. Međutim su filmovi o indijanskom junaku Vinetuu i njegovom prijatelju Oldu Šeterhendu snimani i od strane Zapadnih Nemaca u raznim kooperacijama, i od strane Istočnih Nemaca, ali gotovo po pravila u bivšoj Jugoslaviji.

Jedan od najvoljenijih istočnonemačkih glumaca bio je i ostao Gojko Mitić, naš čovek rođen 1940. u Strojkovcu kod Leskovca, koji se proslavio tumačenjem američkih domorodaca u preko četrdeset njihovih vesterna u kojima je, između ostalog, u televizijskim ostvarenjima glumio i samog Vinetua (u filmu koji je izašao pre dve godine, glumio je poglavicu Inču-čuna, oca Vinetuovog).

Elem, čitav niz generacija pre ovih sadašnjih odrastao je na tim knjigama, stripovima i filmovima koji su raspaljivali dečiju maštu i budili pustolovni duh željan istraživanja sveta, otkrivanja, širenja vidika, željan avanture. Ova fotografija jednog konjanika iz naroda Vrana nastala je u planinama Prajor u Montani, inače njihovoj dedovini koja je obuhvatala i delove Vajominga i Severne Dakote, što je prostor na kome i danas žive u rezervatima.

Fotografija je nastala oko 1908. godine, i premda Vrane ne pripadaju Apačima kojima pripada Vinetu, to ne igra neku posebno važnu ulogu. Uostalom, Karl Maj je prvi put posetio Ameriku nakon što je napisao svoje najpoznatije priče, i nikada nije otišao zapadnije od Bufala, a pošto su Apači živeli dosta jugozapadnije upitno je koliko je njegov etnički identitet uopšte bitan: on simboliše Indijanca kao Indijanca, i tu je kraj. Vrane su Indijanci. Fotka je maestralna.

(Telegraf.rs)