FOTO-UBOD: Srpski oficir šmekerski pozira među ženama i saborcima posle bitke koja je Turke isterala iz Makedonije
Neposredno nakon Bitoljske bitke nastala je ova slika na kojoj sa šeretskim osmehom na licu pozira potpukovnik Jevrem Lazić, komandant IV konjičkog puka Velikog Kneza K. Konstantinovića, sa ostatkom svog štaba u Bitolju, nakon boja koji je Osmanlije zauvek proterao iz Makedonije
Prvim balkanskim ratom počela je jedna paklena decenija u istoriji srpskog naroda, i da nije bilo četrdesetih godina i onih strašnih zbivanja tokom nemačko-italijanske okupacije Kraljevine Jugoslavije, ne bi bilo nikakve sumnje oko pitanja koja je dekada u prošlom veku za nas bila najpaklenija. Ovako, dvojba postoji, mada bismo mi ipak rekli da su godine kada je nastala ova fotografija bile teže.
Preporučujemo
FOTO-UBOD: Kako je veličanstvena srpska vojska proslavila Božić u Bitolju 1912. godine
Kako se Srpska vojska odmarala od Solunskog fronta: Francuz visi sa plafona, Srbin i Englez zagrljeni i goli bauljaju ulicama (FOTO)
Bitoljska bitka vođena je tokom četiri dana novembra meseca 1912. godine, od 16-19, i nastupila je nešto manje od mesec dana nakon Kumanovske bitke koja je dala ton čitavom ratu, zapečatila sudbinu Osmanlijskog carstva i u naručje srpske države vratilo Kosovo i Skoplje.
Elem, neposredno nakon Bitoljske bitke nastala je ova slika, objavljena u listu "Balkanski rat u slici i reči". U, danas bismo rekli, šmekerskom stavu, sa šeretskim osmehom na svom licu, pozira potpukovnik Jevrem Lazić (u samom središtu fotografije), komandant IV konjičkog puka Velikog Kneza K. Konstantinovića, sa ostatkom svog štaba u Bitolju, nakon boja koji je Osmanlije zauvek proterao iz Makedonije.
Naziv puka njegovog dolazi od imena ruskog velikog kneza Konstantina Konstantinoviča Romanovog, unuka imperatora Nikolaja I i oca princa Ivana Konstantinoviča, muža Jelene Karađorđević, ćerke srpskog kralja Petra I. Zvuči kao da smo malo zapetljali, zar ne? Prosto rečeno, naziv puka dat je u čast "prijatelja" kralja Petra.
Prisutna na fotografiji je i nepoznata gospođa sa mlađom devojkom, koja joj je po svemu sudeći kćer. Moguće je, da su u pitanju lokalne žene koje su dočekale oslobodilačku srpsku vojsku, ali nije isključeno i da gospođa pomaže našima da se smeste u Bitolju. Može biti i neslužbena bolničarka, premda nije ni u kakvoj uniformi tog tipa.
Kako god bilo, u pitanju je interesantan "slice of life", kako bi to rekli Amerikanci: isečak iz života. Ili možda bolje: isečak iz prošlosti.
(Telegraf.rs)