Naučnici utvrdili koji su najgori načini umiranja: Smrt nakon izdaje boli više od dranja kože

Mnogi bi voleli da umru u snu i da to ne osete, ali ne može baš uvek da bude tako

Bez obzira na to što je smrt deo svakodnevice, postoji mnogo toga o njoj što nam je neobjašnjivo i ne tiče se samo pitanja zagrobnog života. Strah od smrti duboko je usađen u svakom živom biću, no neke smrti su očigledno puno gore od drugih. Tako bi najveći broj ljudi voleo da umre u snu, a naučnici su utvrdili koje su dokazano najgori načini umiranja kroz istoriju.

NAKON IZDAJE

Preporučujemo

Smrt usled mučenja ili bolesti će bez sumnje uzrokovati veliku patnju čoveka, no čini se kako su još gori psihološki efekti povezani sa samim načinom smrti. Jedna od najvećih rana za čoveka je svakako rana izdaje, koja u poslednjim trenucima života baca sumnju na svako poverenje, odnosno na to šta je istina, a šta nije - pa onda samim tim i koja je bila poenta čitavog života. Zbog toga psiholozi smatraju da je smrt nakon izdaje jedan od najbolnijih načina umiranja.

GLAD

Ovakav način smrti donosi ogromnu agoniju, a u proseku je potrebno između osam i 12 nedelja kako bi neko umro zbog nedostatka nutrijenata, u kojima telo iskoristi svoje sopstvene mišiće za energiju i potom kreće "izjedanje" unutrašnjih organa. Mišićna atrofija rezultira nenormalnom boli.

LAGANO KOPNITI

S napretkom moderne medicine ljudi mogu da žive poprilično dugo nakon što bi po svim pravilima prirode trebalo zapravo da budu mrtvi. Visenje o niti života uz veštačke načine održavanja organizma je zasigurno jedna od najgorih vrsta smrti, a iako se fizička bol može umanjiti lekovima, ništa ne može umanjiti strah i psihološku bol od očekivanja smrti za koju znamo da će uslediti.

POJEDENI

Suočavanje sa sudbinom stojeći pred licem predatora može biti vrlo brza smrt, jer su životinje poput lavova ili morskih pasa vrlo "učinkovite" ubice. No, druge životinje poput hijena ili pak zmija su poznate po tome da proždiru svoj plen dok je još živ, donoseći neizmernu patnju.

RAZAPINJANJE

Reč je o drevnoj metodi mučenja, a praktikovali su je u Rimu kao jedan od najbolnijih načina umiranja i samim time kao veliku kaznu čoveku. Žrtve su bile vezane ili pal zakucane ekserima na veliki drveni krst, te su tako ostavljeni da vise dok ne umru. Patili bi danima, gladni, žedni, u krvi i bolovima - dok bi oko njih leteli insekti i čekali ih strvinari.

DROBLJENJE DO SMRTI

Kad se dogodi iznenada, gnječenje do smrti može biti poprilično brz način umiranja, no u nekim kulturama taj se čin koristio kao metoda mučenja i smaknuća, obično kako bi se prouzrokovala ogromna bol. Na taj su se način obično ubijale nesrećne žene i muškarci optuženi za bavljenje crnom magijom. Drobljenje bi uzrokovalo lomljenje kostiju i rasprsnuće unutrašnjih organa, što sve vodi do bolne i spore smrti.

DRANJE KOŽE

Ova metoda mučenja i smaknuća je bila vrlo popularna u antičkom svetu, a uzrokovala je ogromnu bol. Čovek bi, tako izložen, ubrzo umirao od infekcije - no nakon što bi već napola bio pojeden od strvinara i insekata.

SMRZAVANJE

Uzrokovana hipotermijom, odnosno smrzavanjem, jedan je od najsporijih i najbolnijih načina smrti koji se može iskusiti. Kako se telo smrzava u različitim fazama, žrtva može osećati kočenje mišića i njihovu utrnutost, sve dok organi ne odumru i ne prestanu besomučno da drhte. Ovo je bio vrlo čest način smrti tokom ratovanja na mestima poput Finske ili Rusije.

ĐAVOLJE KOLO

Đavolje kolo je bila posebna naprava za mučenje i glavni način smaknuća u rana moderna doba kad su se takve stvari najčešće radile javno. Smatralo se kako je to jedan od najbolnijih načina smrti, a uključivala je lomljenje kosti žrtve i ostavljanje da umre u bolovima.

(Telegraf.rs/Express.hr)