Mesta na svetu u kojima je ZABRANJENO da umrete: Najbližima se naplaćuju kazne ili idu u zatvor!

Najraniji slučaj zabrane smrti zabeležen je u petom veku pre nove ere, na grčkom ostrvu Delos, gde je umiranje bilo zabranjeno na verskoj osnovi

"Zabrana umiranja" je društveno-politički fenomen na osnovu koga su donošeni zakoni prema kojima je zabranjeno umreti, uglavnom u određenoj političkoj oblasti li određenoj zgradi.

Najraniji slučaj zabrane smrti zabeležen je u petom veku pre nove ere, na grčkom ostrvu Delos, gde je umiranje bilo zabranjeno na verskoj osnovi. Danas, u većini slučajeva, zabrana smrti je satirični odgovor na propust vlade da odobri širenje opštinskih groblja.

Preporučujemo

>>> Ona može da namiriše smrt i to je njeno najveće prokletstvo: U vazduhu je oseti, a ne može da spasi ljude (FOTO)

Grci su ostrvo Delos smatrali svetim mestom, pa su zbog toga preduzimali različite mere kako bi ga "očistili" i učinili dostojnim bogova. U 6. veku pre nove ere, tiranin Pizistrat iz Atine, naredio je da se svi grobovi koji su se nalazili u vidokrugu hrama na ostrvu, iskopaju i da se tela uklone na lokacije izvan tog perimetra. U 5. veku pre nove ere, sa ostrva su izmešteni svi grobovi, a na snagu je stupio zakon kojim se zabranjuje umiranje, ali i rađanje, na ostrvu.

U moderno doba, ovakve zabrane ili bar njihovi pokušaji, zabeleženi su u Brazilu, Francuskoj, Japanu i Španiji.

U Brazilu je 2005. godine, gradonačelnik gradića Biritiba-Mirim doneo ukaz, kojim se građanima koji žive u tom mestu, zabranjuje da umiru. Iako nisu predstavljene nikakve posebne kazne, gradonačelnik je nameravao da rođacima preminulih naplaćuje kazne, pa čak i da ih šalje u pritvor, kako bi dobio više prostora za nadgrobne spomenike.

Glavni razlog za pokušaj usvajanja takvog zakona bio je taj što 28.000 stanovnika tog grada nije vodilo previše računa o svom zdravlju, zbog čega su bili podložniji smrti, a to je u startu značilo potrebu za više grobnih mesta.

Pošto je groblje otvoreno 1910. godine, više od 50.000 ljudi je sahranjeno u 3.500 grobnica i grobova. U novembru 2005. godine groblje je proglašeno punim, a 20 ljudi koji su neposredno pre toga preminuli, morali su da podele grobnice, a neki su čak sahranjeni ispod šetališta.

Doneta je odluka da se izgradi novo groblje, ali to se još uvek nije dogodilo.

I u južnoj Francuskoj su tri naselja zabranila smrt. Gradonačelnik Lavandua zabranio je smrt 2000. godine, nakon što je odobrenje za gradnju novog groblja odbačeno zbog ekoloških problema. Novi zakon je opisao kao "apsurdni zakon za suprotstavljanje apsurdnoj situaciji".

Kunjo je 2007. godine takođe zabranio smrt, iz sličnih razloga i naknadno je dobio dozvolu za povećanje lokalnog groblja, a inspirisan uspehom ovog grada i Sarpuren je uveo iste mere 2008. godine.

Japansko ostrvo Icukušima se smatra svetim mestom u Šinto religiji i nalazi se na listi svetske baštine UNESCO-a. Čistota je najveća zabrinutost u obožavanju Šinta, a zbog toga su sveštenici pokušali da ostrvo oslobode od smrti, koju smatraju zagađivačem.

Odmah nakon bitke kod Mijadžime, 1555. godine, jedine borbe koja se dogodila na ostrvu, komandant pobednika naredio je da se uklone sva tela nastradalih vojnika, ali i da se celo bojište očisti od krvi, nakon čega je "zagađena" zemlja uklonjena sa ostrva. Održavanje hrama Icukušima čistim je toliko važno da od 1878. godine nije bilo ni smrti ni rođenja u blizini svetilišta.

Do današnjeg dana, trudnice treba da pređu na kopno kad im se približi vreme porođaja, ali i veoma stari i bolesni ljudi. Sahrane na osrtvu su i dalje zabranjene.

Kad je reč o Španiji, smrt je zabranjena u andaluzijskom gradiću Lanharon. Predviđeno je da mesto sa 4.000 stanovnika ostane pod ovim zakonom sve dok vlada ne kupi zemljište za novo groblje.

Gradonačelnik koji je izdao uredbu, objasnio je da je uvođenje ovakvog zakona zapravo njegov odgovor na pritiske političara koji su od njega zahtevali brzo iznalaženje rešenja za problem koji je već decenijama prisutan.

Za zabranu smrti u Velikoj Britaniji ispostavilo se da je mit, a navodno je običnim ljudima bilo zabranjeno da umru u kraljevskoj palati, kao što je Vestminsterska, s obzirom na to da svako ko umre u kraljevskoj palati tehnički ima pravo na državnu sahranu.

Pogledajte video:

VIDEO: Skok niz tobogan na ivici između života i smrti

(Telegraf.rs)