Beograđani su vekovima živeli u šumi usred Istanbula: O tome svedoči ime prelepog parka

Posetioce ove šume danas je šokirala akcija turskih istražnih organa koji su ovu lokaciju temeljno pretražili tražeći masakrirano telo nestalog novinara

Brojni Beograđani su u Istanbul došli nakon balkanskih pohoda sultana Sulejmana, pa jedna šuma i danas stoji kao svedočanstvo ovom događaju. Beogradska šuma (Belgrad Ormani) danas je odmaralište i prelep prirodni park, a u doba Vizantije i Osmanskog carstva tu je bilo najveće izvorište pitke vode za stanovnike ovog regiona.

Posetioce ove šume danas je šokirala akcija turskih istražnih organa koji su ovu lokaciju temeljno pretražili nakon što je ona pomenuta kao jedna od mogućih lokacija na kojoj su zakopani ostaci tela nestalog novinara Džamala Kašogija, koji se još uvek vodi kao nestao.

Preporučujemo

U Beogradskoj šumi masakrirano telo nestalog novinara? Turske vlasti pretražuju svaki pedalj zemlje 

Šuma se prostire na površini od oko 6 hektara koja na istoku graniči sa Bosforom, a na severu sa Crnim morem. Od centra Istanbula udaljena je nekoliko kilometara što je čini najpristupačnijim parkom za odmor i rekreaciju u tom regionu.

Park je ime dobio po naselju u kojem su nastanjeni Beograđani koji su u Istanbul došli nakon balkanskih pohoda sultana Sulejmana II.

Priča o Beogradskoj šumi i njenim imenom nas vraća u daleku 1521. godinu. U vreme pošto je pao do tad neosvoji beli grad – Beograd, piše tt-group.net.

Osvajač, Sulejman Veličanstveni imao je tad 26 godina i bio je ponosan na svoj prvi pohod. Beograd je pao 28. avgusta 1521.

Beograd tada nije bio srpski, ali su ga Srbi branili. Prema spisima koji ukazuju da je tamo bilo Srba stoji i jedan koji tvrdi da je iseljavanje Srba i Beograda počelo po osvajanju, negde oko 10. septembra.

Prema dozvoli sultana, oni su sa sobom poneli i svoje svetinje: mošti Svete Petke, ikonu Bogorodice i mošti carice Teofane. Navodno, broj raseljenih Srba nije bio mali. Tadašnji patrijarh je te svetinje otkupio od njih, pošto je sultan zapretio da će ih uništiti.

Legenda koja se prepričava u Turskoj i nije baš legenda, jer ima svoje istorijske izvore je da je Sulejman doveo Srbe u Istanbul da bi mu održavali vizantijski vodovod koji je grad snabdevao pijaćom vodom iz Beogradske šume koja se u to vreme nije tako zvala. To je učinio, jer je u Beogradu video sličan sistem koji je radio bez greške.

Izvori kažu da su Srbi iz Beograda dovedeni kao roblje kod Sulejmana Veličanstvenog imali brojne beneficije. Sem održavanja vodovoda, bavili su se i izgradnjom.

Srbi su naselili šumu. I šuma je dobila novo ime – Beogradska šuma ili “Belgrad Ormani” . U tom delu šume je bio zabranjen lov, kao i seča drveća, a ako bi se neko oglušio o zabranu platio bi glavom.

Srbi su bili čuvari devet istanbulskih izvora pijaće vode u delu grada nazvanom Beligrad.

Srbi su u tu živeli sve do kraja 19. veka i pojave kuge. Zbog opake bolesti, bili su prisiljeni da se presele, jer je voda bila leglo zaraze. To je kraj beogradskih naseobina u Istanbulu.

Akvadukt koji su Srbi iz Beogrdske šume održavalli i dan danas postoji. Kao i šest hektara šume.

Od 1956. godine je preuređena i otvoren za posete građana radi piknika i odmora u prirodi.

Beogradska šuma je dospela u žižu javnosti danas kada je turska policija proširila potragu za telom nestalog novinara Džamala Kašogija, a zvaničnici smatraju da je upravo ovo jedna od lokacija.

(Telegraf.rs/tt-group.net)