TOČAK JE IZMIŠLJEN U SRBIJI?! Ime najvećeg pronalazača nikada nećemo saznati, ali možda hoćemo to gde je živeo (FOTO)

Pitanje gde je vozilo na točkovima izmišljeno ostaje nerešeno. Glavni kandidati su Mesopotamija, Severni Kavkaz i šire područje Ukrajine, Rumunije, Srbije, Mađarske, Poljske, Hrvatske i Slovenije. U prilog našim prostorima idu dva vrlo važna arheološka otkrića

Preporučujemo

Izum točka vremenski pada u kasni neolit, period ljudske istorije koji se protegao od XI-III milenijuma pre nove ere, i delimično se poklapa sa tehnološkim napretkom koji je doveo do pojave bronzanog doba.

Prethodnici točka, takozvani "spori točkovi", bili su poznati na Bliskom istoku u V milenijumu pre nove ere, ali su bili izrađeni od kamena ili gline, imali su klin u centru i bili su izuzetno teški za pokretanje.

Točak kakav mi danas znamo vezan je za izum grnčarskog kola i korišćen je u Mesopotamiji uveliko oko 3500. godine p.n.e., te je stoga moguće da se prvi put pojavio oko pola milenijuma ranije; najraniji arheološki nalaz koji imamo je pronađen u Uru i datiran na 3100. godinu.

Ta druga polovina IV milenijuma pre Hrista zapravo je jako značajna za točak, zato što se dokazi o vozilima na točkovima simultano javljaju na tri mesta: u Mesopotamiji (Sumerska civilizacija), na Severnom Kavkazu (Majkopska kultura) i na širem prostoru današnje Srbije, Mađarske, Rumunije i Ukrajine (Vinčanska, Badenska i Tripoljska kultura).

Koreni ovih potonjih leže u Starčevačkoj kulturi čiji se nestanak savršeno poklapa sa pojavom Tripoljske i Vinčanske kulture koje su bile u neposrednom dodiru.

Pitanje gde je vozilo na točkovima izmišljeno tako ostaje nerešeno. U prilog našim prostorima, međutim, idu dve stvari. Prvo, najstariji umetnički prikaz vozila na točkovima je na Vazi iz Bronoćica koja je otkrivena u južnoj Poljskoj i koja je metodom radioaktivnog ugljenika datirana otprilike na 3400. godinu p.n.e. u okviru takozvane Kulture zvonastih pehara.

Drugo, na teritoriji Slovenije, u Ljubljanskom barju na oko 20 kilometara od prestonice, otkriven je 2002. godine drveni točak čija je starost korišćenjem metode radioaktivnog ugljenika određena na oko 5.150 godina, dakle, na period oko 3150. godine p.n.e. Ovo je najstariji drveni točak koji su arheolozi do sada pronašli bilo gde na svetu.

Tehnologija iza Ljubljanskog drvenog točka je bila takva da se osovina vrtela zajedno sa njim; istovremeno, Badenska kultura na području današnje Mađarske razvila je tehnologiju po kojoj se osovina nije vrtela.

Svi nalazi vozila na točkovima u drugim delovima sveta, pa čak i u drugim delovima Evrope, mnogo su kasniji; u Kini se recimo javljaju pouzdano tek krajem II milenijuma pre nove ere, a najstariji u Britaniji je iz ranog I milenijuma pre nove ere.

Prema tome, postoji velika verovatnoća da je negde na prostoru današnje Srbije, Hrvatske, Slovenije, Mađarske, Rumunije, Ukrajine, Češke, Slovačke ili Poljske, došlo do pojave prvog pravog vozila na točkovima. Ako obratite pažnju, u pitanju je današnji slovenski prostor (Mađari su sa skoro svih strana okruženi Slovenima).

Međutim, svi ti rani točkovi za vozila bila su zapravo diskovi. Zupčasti točkovi, daleko lakši od svojih prethodnika, pojavljuju se tek sa Andronovskom kulturom u Zapadnom Sibiru koja je bila indoevropska budući da su njeni pripadnici genetski bili europidi.

Ona je glavni kandidat za objašnjenje Indo-iranskih migracija, odnosno arijevske invazije na Indiju i Iransku visoravan kada se neki narod stuštio niz dolinu reke Ind na bojnim dvokolicama koje su u tom istorijskom trenutku bile ekvivalentne tenku a koje niko drugi nije imao. Arijevci su ovu ratnu dvokolicu zvali "rata".

(O. Š.)