Tvrde da je Tramp iz Trna na srpskoj granici, a ovo je cela priča o šopskim korenima i legendama sa Stare planine (FOTO) (VIDEO)

Bivši bugarski diplomata uzburkao je javnost svojom tvrdnjom da američki predsednik vuče korene sa Stare planine

Domaći mediji preneli su članak iz bugarskih medija u kojem Todor Dičev, bivši diplomata, tvrdi da je američki predsednik Donald Tramp poreklom Šop, odnosno pola Srbin, pola Bugarin, i da su njegovi preci rodom sa Stare planine.

Preporučujemo

OVAKO JE IZGLEDAO GRAD NAŠIH PREDAKA, STARIH SLOVENA: 15 slika zbog kojih će vam proključati krv (FOTO)

Prema pisanju magazina "Vikend", bivši ambasador je mesecima proučavao šopske korene američkog predsednika i nema nikakve sumnje da je Tramp sa ovih prostora.

- Nadam se da će u okviru svoje prve turneje po Evropi Tramp posetiti i Bugarsku i Trn, odakle su mu koreni. Čudi me da još ne priča o tome da je njegova porodica iz okoline Trna - rekao je Dičev.

Sem ove rečenice, Bugarin nije dao druge detalje o tome da Tramp potiče sa srpsko-bugarske granice.

Todor Dičev je jedan od uvaženijih diplomata Bugarske. Bio je ambasador u Japanu, radio je na raznim misijama na Filipinima, u Indiji, Švajcarskoj, Austriji i SAD. Poslednjih godina svoje karijere bio je šef odeljenja za pitanja razoružanja i ljudska prava u UN. Autor je nekoliko knjiga, napravio je i dokumentarac o ljubavi između jedne Bugarke i Japanca, prema kojem je urađena opera "Dve sudbine".

Dičev je diplomirao japanske studije u Moskvi, zajedno sa drugim istaknutim studentima koji su kasnije imali značajne političke karijere. Doktor je ekonomskih nauka i ima počasni doktorat sa Univerziteta Tokai.

ŠOPI

Šopska plemena naseljavaju pogranične delove Srbije i Bugarske, a posebno Staru planinu. Šopi ili Šopovi je regionalni naziv koji se upotrebljava za stanovnike nastanjene na centralnom Balkanu, a koji se po njima naziva Šopluk.

- Jedan od najboljih dokaza o istoriji Šopa je jezik, jer se na Staroj planini i sa srpske i sa bugarske strane i dan-danas govori šopskim jezikom. Laički gledano, on je mešavina srpskog i bugarskog jezika, ali je to poseban jezik - naveo je Jovan Igić za Informer, nekadašnji policijski inspektor i radnik BIA u penziji koji se decenijama bavi ovom tematikom.

Prema Jovanu Cvijiću, Šopluk obuhvata celu zapadnu Bugarsku (uključujući vidinsku, sofijsku i pirinsku regiju), istočnu Makedoniju, deo jugoistočne Srbije i veoma mali deo današnje Grčke, piše Vaseljenska. Ovaj planinski predeo danas naseljavaju etnički Bugari, Srbi i Makedonci. Stanovništvo Špoluka je Cvijić podelio na tri celine, prvu sa etničkim Srbima, drugu sa mešovitom populacijom i treću koja je bliža Bugarima.

U srpskom Šopluku, kao i u delu bugarskog i makedonskog, stanovništvo govori Prizrensko-timočkim ili Torlačkim dijalektom srpskog jezika.

Narodno predanje nedri Šope kao veoma stari narod. Jedna legenda iznosi, da kada je Bog stvarao svet prvog dana je stvorio jednog Šopa, drugog dana drugog i tako redom sve do šestog dana, a onda se umorio i seo sedmog dana da se odmori, pa napravio kalup po kome je stvorio sve ostale ljude.

Pored ove legende postoji verovanje, da kad Bog zaželi da vidi kako žive ljudi na Zemlji, siđe na Balkan (Staru planinu) do vrha Vidlič iznad Zabrđa kod Caribroda.

Granice Šopluka nisu sasvim jasne, prenosi Vaseljenska.com iz knjige "Šopski rečnik" Tanasija Taseva, niti su ikada bile čvrsto određene, ali se pod ovim imenom podrazumeva zajednički naziv za prilično veliku oblast predominantno planinskog karaktera, koja se pruža na jugu od Atosa u Grčkoj, preko Plačkovice i Maleških planina, dalje, od belopalanačko-vlasinsko-pčinjskog predela na zapadu, do Iskera, Dupnice i Strume uključujući i sofijski prostor na istoku, pa na sever planinskim vencem Balkana (Stara planina) do Južnih Karpata i dalje na sever, zaključno s Lužičkim Srbima.

Još je bugarski prosvetni radnik Filaretov, pisao Vuku Karadžiću da se oni razlikuju od Šopova: Bugari istočne Bugarske, zapadnu Bugarsku nazivaju Šoplukom. Po narečju i karakteru, oni i danas imaju više srpske nego bugarske karakteristike. Kada su 1836. godine tražili priključenje Srbiji, Šopi su se opredelili po osećanju pripadnosti srpskom rodu.

GRAD TRN

Trn je grad u Bugarskoj, u krajnje zapadnom delu zemlje, i sedište je istoimene opštine Trn u okviru Perničke oblasti. Nalazi se na samoj granici sa Srbijom, a blizu grada se nalazi i granični prelaz Strezimirovci.

Oblast Trna je prvobitno bilo naseljeno Tračanima, a posle njih ovom oblašću vladaju stari Rim i Vizantija. Južni Sloveni ovo područeje naseljavaju u 7. veku. Od 9. veka do 1373. godine oblast je bila u sastavu srednjovekovne Bugarske.

Krajem 14. veka oblast Trn je pao pod vlast Osmanlija. Kasnije je Trnom nakratko vladao srpski despot Stefan Lazarević.

Grad su u Drugom srpsko-turskom ratu oslobodili srpski dobrovoljci. Ali prema Sanstefanskom i Berlinskom sporazumu, grad je, nakon godinu dana srpske uprave, 1879. godine postao deo savremene bugarske države. Naselje postoje ubrzo središte okupljanja za sela u okolini, sa više javnih ustanova i trgovištem.

Grad je nakratko oslobodila srpska vojska u Srpsko-bugarskom ratu 1885., te je uspostavljena i privremena uprava, ali grad su ubrzo povratile bugarske trupe.

Posle pobede Srbije nad Bugarskom u Prvog svetskog rata, Nejskim mirom 1919. godine oblasti zapadno i severno od Trna su pripale Srbiji, pa je Trn postao pogranično mesto na samom zapadu Bugarske. Ovakav položaj doprineo je stagnaciji naselja tokom većeg dela 20. veka.

Po procenama iz 2007. godine. Trn je imao oko 2.600 stanovnika. Ogromna većina gradskog stanovništva su etnički Bugari, ostatak su mahom Romi. Poslednjih decenija grad gubi stanovništvo zbog udaljenosti od glavnih tokova razvoja u zemlji.

Pretežan veroispovest mesnog stanovništva je pravoslavna. Ovde se nalazi Trnski manastir u kome je, prema predanju, zamonašen prvi srpski patrijarh Joanikije.

Pogledajte video:

(Telegraf.rs)