Svi POGREŠNO misle da je bazilika Svetog Petra na slici glavna crkva u Rimu. Za pravu nikad niste čuli! (FOTO)

Papska arhibazilika Presvetog Spasitelja, Svetog Jovana Krstitelja i Svetog Jovana Bogoslova na Lateranu: to je puno ime saborne crkve grada Rima koja nosi zvanje "vaseljenske majke crkve" i na čijem je prednjem zidu u 4. veku napisano: "Najsvetija Lateranska crkva, od svih crkvi u Gradu i na svetu, majka i glava"

Papska arhibazilika Presvetog Spasitelja, Svetog Jovana Krstitelja i Svetog Jovana Bogoslova na Lateranu. Tako glasi puno ime crkve o kojoj ćemo danas govoriti, a koja se skraćeno najčešće naziva arhibazilikom Svetog Jovana Lateranskog, ili još kraće - Lateranskom bazilikom.

U pitanju je saborna crkva (u daljem tekstu: katedrala) grada Rima i službeno sedište biskupa Rima, odnosno pape, u kojoj se nalazi njegova katedra, njegov presto, stolica Svetog Petra sa koje je - kada govori o pitanjima vere i dogme - nepogrešiv, po verovanju rimokatolika.

Drugim rečima, uprkos uvreženom mišljenju da je bazilika Svetog Petra rimska saborna crkva, ona to nije.

Lateranska bazilika je najstarija je od sve četiri papske bazilike, koje se sve nalaze u Večnom gradu, jedina koja nosi zvanje "arhi-bazilike", i, šta više, najstarija je crkva na Zapadu.

Ovaj hram u Rimokatoličkoj crkvi nosi zvanje "vaseljenske majke crkve", i njen trenutni arhisveštenik je Agostino Valini, generalni vikarski kardinal Rimske biskupije.

Francuski predsednik Fransoa Oland je po pravu svoje funkcije "prvi i jedini počasni sveštenik" arhibazilike, zvanje koje šefovi francuske države nose još od vremena kralja Anrija IV.

Premda se nalazi van granica Vatikana, skupa sa Lateranskom palatom (koje je prvobitno bila deo) a koja se nalazi na istom trgu, odmah pored nje, uživa ekstrateritorijalni status i deo je papske države.

Lateranska palata je pripadala rodu Laterana u Starom Rimu, a u ruke imperatora je pala po dolasku na vlast cara Konstantina, koji ju je poklonio rimskom biskupu, odnosno papi. Bazilika je proširena i postala je rezidencija pape Silvestra I, da bi naposletku bila pretvorena u katedralu.

To se zvanično odigralo 324. godine kada ju je pomenuti pontif proglasio za "Domus Dei", "Božiju kuću". Tada je i papska katedra smeštena u unutrašnjost (gde se nalazi i dan-danas), a na prednji zid je smešten natpis: "Najsvetija Lateranska crkva, od svih crkvi u Gradu i na svetu, majka i glava".

Papa Sergije III ju je u 10. stoleću posvetio Svetom Jovanu Krstitelju, a u 12. veku papa Lucije II je posvećenju dodao i Svetog Jovana Bogoslova. Sada se obojica smatraju suzaštitnicima katedrale, mada je primarni zaštitnik sam Hristos Spasitelj.

Teško je oštećena u požarima 1307. i 1361. godine, dok je papa bio u izgnanstvu u Avinjonu, i uprkos novcu za popravke koje su sve pape slale, Lateranska palata i sama arhibazilika izgubile su svoj pređašnji sjaj i ozbiljno propale u tom periodu.

Zbog toga su se pape po povratku u Rim odselile iz tog kraja, a potom sagradile i Vatikansku palatu pored bazilike Svetog Petra (koja je postojala još za vreme cara Konstantina, ali koja je izgledala bitno skromnije nego sada; sadašnje zdanje je sagrađeno u periodu 1506-1626. godine).

Sve pape su uglavnom živele u Vatikanskoj palati od tog vremena, osim pape Franje koji radije živi u skromnijim delovima svoje minijaturne države.

U 18. stoleću je papa Klement XII je izgradio novu fasadu i na nju stavio natpis: "Papa Klement XII, u petoj godini svoje vladavine, posvećuje ovu građevinu Hristosu Spasitelju, u čast Svetih Jovana Krstitelja i Jovana Bogoslova".

Tokom Drugog svetskog rata i nemačke okupacije Rima nakon sloma fašističke Italije, Lateranska bazilika i palata su bile sigurna mesta za spasavanje mnogih Jevreja i drugih progonjenih, što je priznato od strane centra "Jad Vašem".

"Scala Sancta", odnosno Svete stepenice, nalaze se pored arhibazilike a, prema rimokatoličkoj tradiciji, u pitanju je 28 stepenica od belog mermera koje su nekada vodile u pretorijum Pontija Pilata u Jerusalimu, kojima je hodao sam Isus Hrist na putu ka svom suđenju.

Za njihov prenos iz Jerusalima u Rim u 4. veku zaslužna je Sveta Jelena, majka imperatora Konstantina.

Pored arhibazilike se nekada nalazio i veliki manastir, ali je danas od njega sačuvana samo pokrivena arkada.

Tu je takođe i osmougaona Lateranska krstionica koju je na mestu već postojeće podigao papa Sikst III u 5. veku, na bazi legende da je car Konstantin tu kršten (što nije mogao biti slučaj, jer je dotični hrišćanstvo primio na samrtnoj postelji). Pošto je dugo bila jedina krstionica u celom Večnom gradu, praktično je postala model na osnovu čijeg izgleda su građene krstionice po čitavoj Italiji.

Zanimljivo je pomenuti i da u samoj arhibazilici postoji 12 niša u kojima se nalaze statue 12 apostola; to je izrađeno početkom 18. veka. Takođe, u crkvi se nalazi i šest sačuvanih papskih grobnica.

(O. Š.)