Od svih zamkova o kojima smo pisali, ovaj najviše izgleda kao da je iz bajke (FOTO)

Ako vam deluje poznato, onda sigurno pripadate starijim generacijama koje su se lepo snalazile kasnih osamdesetih i ranih devedesetih, pošto se gravura ovog zdanja nalazila na novčanici od 500 nemačkih maraka!

Zamak Elc, na nemačkom "Burg Eltz", srednjevekovni je zamak ugnježden na sedamdeset metara visokom brdu iznad reke Mozel a između Koblenca i Trira, na negdašnjem važnom rimskoj trgovačkom putu. Sa tri svoje strane okružen je rečicom Elcbah, koja je pritoka Mozela sa njene severne strane.

Verovali ili ne, ali zamak je kontinuiranom vlasništvu porodice Elc još od 12. stoleća; 33 generacije ove plemićke dinastije živele su na ovom mestu, a neke njene grane i dalje žive.

Šta više, uz zamak Lisingen, ovaj je jedini na levoj obali Rajne koji nikada u svojoj istoriji nije bio uništen. Uspeh vredan hvale, ako uzmemo u obzir broj ratova koji je vođen na tom prostoru, posebno ako uzmemo u obzir Tridesetogodišnji rat koji se vodio mahom na teritoriji ondašnjeg Svetog rimskog carstva a današnje Nemačke, i Drugi svetski rat.

U pitanju je zamak koji se u nemačkoj praksi naziva "ganerbenburg", što znači da se nalazi u kolektivnom vlasništvu više ljudi, zbog čega je podeljen u nekoliko delova koje pripadaju različitim granama ove porodice.

Ovakva praksa se javila u srednjem veku zbog toga što se često dešavalo da postoji nekoliko naslednika više poseda koji su morali da udruže snage da bi sagradili zamak, koji potom zajednički koriste; zapravo, samo su najbogatiji evropski plemići mogli sebi da priušte da sami sagrade ovakvo zdanje, pošto je većina posedovala tek jedno selo, ili čak samo deo sela.

U slučaju zamka Elc, tri grane ove porodice su se udružile da bi ga izgradile, što znači da u suštini ima tri odvojena kompleksa unutar sebe. Zbog toga postoji osam odvojenih kula visine 30-40 metara, od kojih neke imaju osam spratova. Utvrđene su spoljnim zidinama. Dešavalo se nekada da stotinu članova različitih grana dinastije Elc živi u preko sto soba.

Najstariji deo zamka je Platelc; u pitanju je tipična srednjevekovna donžon-kula, čija je gradnja počela još u 9. veku, premda je tada imala samo zemljanu palisadu.

Do druge polovine 12. veka već je postala bitna tačka u Svetom rimskom carstvu, posebno za vreme imperatora Fridriha Barbarose, zbog pozicije na trgovačkom putu koji se nije menjao mnogo od antike.

Krajem 15. veka sagrađen je u njemu kasnogotički dvorac Rubenbaha (jedna od grana porodice Elc), a do sredine narednog stoleća završen je i dvorac Rodendorfa, u istom stilu, i kojem se nalazi zasvođena "dvorana stegova". Istovremeno je sagrađen dvorac Kempeniha, u kojem su se sve sobe grejale.

Danas su dvorčevi Rubenbaha i Rodendorfa unutar zamka otvoreni za javnost između aprila i oktobra, međutim, Kempenihi žive u svojoj trećini i ne puštaju posetioce. Dvorac ove poslednje porodice krasio je i Vukovar, gde su u 18. veku kupili imanje, ali je uništen tokom Rata u Krajini (Jakov grof Elc-Vukovarski se 1991. godine vratio u Hrvatsku i postao član Hrvatskog sabora, nakon 47 godina progonstva).

Inače, na novčanici od 500 nemačkih maraka (ah, te marke!) između 1965. i 1992. godine nalazila se gravura zamka Elc.

(O. Š.)