RUS KOJI JE SLIKAO DUŠU: Dela Konstantina Vasiljeva će vas odvesti pravo u Valhalu! (FOTO)

Drevna slovenska rodna vera, irska i germanska mitologija, ruske bajke i legende kao i patriotski motivi dominiraju opusom ovog velikog umetnika koji je prerano, u 35. godini života, otišao na drugi svet. Sigurni smo pravo u Valhalu kojom se često bavio

Konstantin Aleksejevič Vasiljev rođen je u Majkopu u Krasnodarskoj Pokrajini 3. septembra 1942. godine, u jeku Drugog svetskog rata, tokom nemačke okupacije tog dela Sovjetskog Saveza, a tokom života će postati poznat kao jedan od najznačajnijih ruskih umetnika druge polovine 20. stoleća čije su slike bile inspirisane ruskim bajkama, patriotizmom, slovenskom rodnom religijom i germanskom mitologijom.

1949. godine se preselio sa porodicom u selo Vasiljevo kod Kazanja, glavnog grada Tatarske Autonomne Sovjetske Socijalističke Republike.

Kazanjsku likovnu školu pohađao je krajem pedesetih godina i početkom šezdesetih, a tokom srednje škole radio je i kao učitelj crtanja i slikanja te kao grafički dizajner. Bio je učesnik brojnih izložbi u Moskvi, Zelenodoljsku i Kazanju, a iza sebe je ostavio ogroman broj slika, crteža, grafika, kao i skice za ikonopis crkve u Omsku.

U svojoj ranoj fazi bio je pod snažnim uticajem Pabla Pikasa, Henrija Mura i Savladora Dalija. Kasnije, međutim, krajem šezdesetih godina, prevazilazi apstrakciju i nadrealizam i vraća se realizmu te konačno formira svoj osobeni vasiljevski stil.

Često je slikao pejzaže, i veliku je pažnju posvećivao detaljima. Ono što posebno u njegovom opusu ushićuje su prikazi ruskih bajki i legendi, naše zajedničke drevne religije, zatim irske mitologije, skandinavskih saga i eda. Bavio se i patriotskim slikarstvom, pa je tako u njegovoj zbirci zastupljena i tema ruskih heroja iz Drugog svetskog rata.

Stradao je, kaže zvanična verzija tog nesrećnog događaja, 29. oktobra 1976. godine kada ga je na železničkom prelazu udario voz. Porodica i prijatelji ovo objašnjenje nikada nisu prihvatili, jer su postojale mnoge nerazjašnjene okolnosti u vezi sa tragedijom koja je na onaj svet prerano, u 35. godini života, poslala najtalentovanijeg sovjetskog slikara.

Konstantin Vasiljev je sahranjen u Vasiljevu, u brezovoj šumi koju je posebno voleo.

Osamdesetih godina održan je veliki broj izložbi njegovih slika, širom Rusije i ostatka Sovjetskog Saveza, kao i u Jugoslaviji, Bugarskoj i Španiji. 1996. godine, u čast obeležavanja dvadesete godišnjice njegove smrti, otvoreni su Memorijalni muzej u Vasiljevu i galerija slika u Kazanju, a dve godine docnije i Muzej Konstantina Vasiljeva u Moskvi. Te iste godine posthumno mu je dodeljena nagrada Tatarstana za ciklus slika o Drugom svetskom ratu.

Jedna mala planeta koju je 1982. godine otkrila sovjetska astronomkinja Ljudmila Žuravljova, nosi ime po njemu: 3930 Vasiljev.

Ispod možete pogledati još neka njegova dela koja smo izdvojili.

(V. V.)