Srpska slava zaštićena na Uneskovoj listi: Vodi se kao "živo nasleđe" i prva je brana našeg identiteta
Na današnji dan 2014. godine Unesko je doneo odluku o upisu "Porodične slave" na Uneskovu Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva, na Međuvladinom komitetu za očuvanje nematerijalnog kulturnog nasleđa u Uneskovom centru u Parizu, saopštilo je Ministarstvo kulture.
Ovaj element, koji je upisan na predlog predlog Republike Srbije, ujedno je i prvi element "živog nasleđa" koji je naša zemlja uspešno upisala na Uneskovu Reprezentativnu listu.
Preporučujemo
Tražili put, pa kad su ga dobili tužili opštinu: Čajetina započela uklanjanje asfaltne podloge
Mara Resavkinja: Mit ili stvarnost, senka koja je oblikovala istoriju Svilajnca
Slava predstavlja jedinstvenu simfoniju običaja, rituala i svečanosti.
To je složena mreža duhovnih i socijalnih radnji kojima porodica ukazuje poštovanje svom svecu zaštitniku, i kao takva duboko je ukorenjena u srži pravoslavnih hrišćanskih porodica u Srbiji.
Upisom jednog od najprepoznatljivijih elemenata „živog nasleđa“ na ovim prostorima, istaknuta je ne samo važnost očuvanja kulturnog identiteta, već je ostvarena i međunarodna vidljivost, čime je običajna praksa proslavljanja porodične slave prepoznata kao dragoceno blago koje oplemenjuje celo čovečanstvo.
Slava predstavlja i trenutak okupljanja kada se uz trpezu i veselo raspoloženje ujedinjuju ne samo najbliži članovi porodice, već i rodbine, prijatelji, susedi, a neretko i šira zajednica. Tako, slava postaje ne samo izraz vere, već i živi simbol jedinstva i solidarnosti među ljudima.
Pored slave, na listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva, Srbija je do sada upisala "Kolo" (2017), "Pevanje uz gusle" (2018) i "Zlakusko lončarstvo" (2020), i društvene prakse i znanja u vezi s pripremom i upotrebom tradicionalnog pića od šljive – šljivovice (2022).
(Telegraf.rs/Tanjug)