U Dunavski park ulazite gazeći po nadgrobnim pločama iz Jermenske crkve: Tu su već 57 godina
Reč je o vrlo kvalitetnim kamenim pločama prepoznatljivim po crvenoj boji, koje su u delovima ugrađene u staze Dunavskog parka
Iako kroz Dunavski park u centru Novog Sada prođe veliki broj prolaznika i posetilaca, ova zelena oaza i dalje krije poneku tajnu, koja je nepoznata većini građana. Park koji postoji 125 godina, a od 1998. je spomenik prirode druge kategorije, u sadašnjem obliku napravljen je pre gotovo pola veka sa 39.000 kvadrata i bogatim fondom od 600 stabala. Prema podacima Gradskog zelenila, koji brine o parku decenijama unazad, 1958. godine je urađen konačni koncept parka, a u osnovi je njegov centralni motiv - jezero sa ostrvom Eržebet i žalosnom vrbom.
Tokom decenija menjale su se neke stvari u parku koji je do 1895. godine bio dunavski rukavac, da bi se potom pretvarao u park sa šetalištem. Sadašnju površinu park će dobiti tridesetih godina prošlog veka kada je urađeno nasipanje terena peskom, a tada su jedno od obeležja bili stalni koncerti vojnog orkestra. Kasnije, sve do 2015. godine, simbol parka će biti par labudova Isa i Bisa.
U Dunavskom parku danas ima nekoliko spomenika, kao i saletla koja služi za održavanje manjih koncerata, ali i venčanja. Međutim, ovo su zvanični podaci, a za park se vezuju i razne druge priče i tajne, a jedna od njih je i to da veliki broj Novosađana i posetilaca svakodnevno prošeta stazama koje su pločane nagrobnim pločama iz Jermenske crkve srušene 1963. godine.
Reč je o vrlo kvalitetnim kamenim pločama prepoznatljivim po crvenoj boji, koje su u delovima ugrađene u staze Dunavskog parka. Stručnjaci pretpostavljaju da se tu nalazi barem deo nagrobne ploče ktitora Jermenske crkve Jovana Čenezija, čija se nadgrobna ploča, sa još nekoliko drugih, nalazila u podu crkve.
Istoričar umetnosti Vladimir Mitrović kaže za 021.rs da je u istoriji bilo slučajeva da se kvaliteniji ili skupoceniji materijali sa groblja ili drugih građevina koriste za nove građevine, a da se ovde radi o nesmotrenosti.
- Ovde se radi o nesmotrenosti ili jednostavno nebrizi ljudi. Nesporno je da su te ploče značajne, vredne, lepe i da je trebalo da se sačuvaju, ne samo zato što su označavale nečije posmrtne ostatke, nego i što su deo sećanja na jermensku zajendicu koja je potpuno isčezla iz Novog Sada - priča Mitrović.
On navodi da nije kasno da se ispravi trenutna situacija i da ploče ne budu ugrađene u deo staze, nego da se izvade i ugrade kao neki podzid ili poseban deo stepeništa u Dunavskom parku sa jasnom oznakom o čemu se radi.
(Telegraf.rs)