Beograd je imao gradonačelnicu 1992. godine, a pogledajte ko je sve bio na toj funkciji

Beograd su vodili lekari, pravnici, inženjeri...

Dok se čeka da Gradska izborna komisija (GIK) proglasi konačne rezultate izbora u Beogradu, javnost raspravlja o tome da li će se ponovo ići na glasanje, ali i ko će biti novi gradonačelnik Beograda.

Preporučujemo

U svojoj istoriji, prestonica je od uvođenja višestranačja na toj funkciji imala dve žene, Slobodanku Gruden i Radmilu Hrustanović, a Beograd su do sada vodili pravnici, inženjeri, lekari...

Slobodanka Ruden je vodila Beograd od 1992. godine do 23. juna 1994. godine.

Rođena je 2. jula 1940. godine u Beogradu. U toku Drugog svetskog rata, njeni roditelji su bili u zarobljeništvu. Nakon osnovne škole je završila Petu beogradsku gimnaziju, a još u toku gimnazijskih dana, bila je društveno aktivna. Bila je angažovana u Crvenom krstu, a amaterski se bavila i glumom u dečijoj grupi pozorišta „Boško Buha”.

Na Medicinskom fakultetu u Beogradu je diplomirala 1966. godine. Specijalizirala je 1976, a 1984. godine je postala primarijus. Još kao studentkinja postala je član Saveza komunista.

Na funkciji predsednika Skupštine grada Beograda zamenio je dotadašnji predsednik Izvršnog odbora Skupštine grada Nebojša Čović koji je tom mestu bio od 23. juna 1994. godine do 21. februara 1997. godine.

Čović je bivši gradonačelnik Beograda, zamenik predsednika u Vladi Republike Srbije, bivši predsednik Кoordinacionog centra za Кosovo i Metohiju. Bio je poslanik u Narodnoj skupštini u dva mandata. Bio je predsednik Кošarkaškog saveza Jugoslavije, a trenutno je predsednik КК Crvene zvezde. Čović je rođen 2. jula 1958. u Beogradu. Završio je Mašinski fakultet, na kom je i doktorirao 2000.

Posle Čovića na mesto gradonačelnika Beograda došao je Zoran Đinđić koji je na toj funkciji ostao do 30. septembra 1997. godine. Đinđić  je rođen u Bosanskom Šamcu, 1. avgusta 1952. Ubijen je 12. marta 2003. godine u vreme dok je bio predsednik Vlade Srbije. Đinđić je bio i dugogodišnji predsednik Demokratske stranke i jedan od 13 intelektualaca koji su obnovili rad predratne Jugoslovenske Demokratske stranke, osnivajući modernu Demokratsku stranku 1989. godine.

Tokom 1990-ih bio je jedan od lidera opozicije vlasti Slobodana Miloševića, a 2001. godine postao je premijer Srbije nakon svrgavanja Miloševića 5. oktobra 2000. godine. Đinđić je studirao filozofiju na Univerzitetu u Beogradu.

Početkom 1999. godine za gradonačelnika je izabran Vojislav Mihailović. 

Mihailović je rođen 3. septembra 1951. godine u Beogradu i po zanimanju je pravnik. Bio je 66. gradonačelnik Beograda, potpredsednik Narodne skupštine Republike Srbije i unuk je generala Draže Mihailovića. Diplomirao je 1980. godine na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu.

Dražin unuk opstao je do 5. oktobra 2000. godine kada je prvi čovek prestonice postao Milan St. Protić,  istoričar, pravnik, književnik i diplomata.

Obavljao je funkciju predsednika Skupštine grada Beograda, odnosno gradonačelnika, ambasadora SR Jugoslavije u SAD i ambasadora Republike Srbije u Švajcarskoj i Lihtenštajnu.

Rođen je 28. jula 1957. godine u Beogradu. Po završenoj Trećoj beogradskoj gimnaziji, upisao je studije prava na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Diplomirao je 1980. godine na pravno-filozofskom smeru, a magistrirao je 1982. godine na Odeljenju za modernu evropsku istoriju Univerzitetu Кalifornije u Santa Barbari (SAD). Tu je i doktorirao 1987. godine.

Druga žena koja je došla na čelo grada od uvođenja višestranačja bila je Radmila Hrustanović. Vodila je grad od 1. juna 2001. godine do 3. oktobra 2004. godine.

Rođena je 25. novembra 1952. u Beogradu, gde je i završila osnovnu i srednju školu. Diplomirala je na Pravnom fakultetu u Sarajevu. Po zanimanju je advokat. Radila je 14 godina u Saveznom izvršnom veću, a 8 godina u advokaturi. Od jula 2011. do 2013. godine je ambasador Republike Srbije u Slovačkoj.

Posle Radmile Hrustanović doša je Nenad Bogdanović koji je bio gradonačenik do smrti, odnosno 27. septembra 2007. Posle završetka Matematičke gimnazije upisao se na Elektrotehnički fakultet (smer telekomunikacije) i diplomirao 1978. godine, da bi tri godine kasnije na istom smeru i magistrirao.

Dve decenije se bavio telekomunikacijama, na istraživačkim i razvojnim, a potom i menadžerskim poslovima, najpre u Institutu „Mihajlo Pupin“, a zatim i u drugim firmama iz ove oblasti.

Nenad Bogdanović je napisao 15 stručnih i naučnih radova. Godine 2005, dobio je nagradu „Najevropskiji projekat“ „Prve evropske kuće u Beogradu“ za projekte obnove i ulepšavanja prestonice Srbije.

72. gradonačelnik Beograda bio je Dragan Đilas koji je na funkciji bio od 19. avgusta 2008. godine do 18. novembra 2013. godine.

Кao član Demokratske stranke, bio je ministar bez portfelja zadužen za Nacionalni investicioni plan u drugoj vladi Vojislava Кoštunice, a pre toga direktor Narodne kancelarije predsednika u periodu od 2004. do 2007. godine. Nakon toga bio je predsednik Кošarkaškog saveza Srbije od 2011. do 2016. godine

Đilas je rođen i odrastao u Beogradu, gde se školovao i diplomirao na Univerzitetu.

Posle Đilasove smene uveden je Privremeni organ u Beogradu, a predsednik tog tela je bio Siniša Mali koji je kasnije postao i gradonačenik Beograda sve do 7. juna 2018. godine. Siniša Mali rođen je u Beogradu, 25. avgusta 1972. godine, gde je i završio osnovnu školu i Petu beogradsku gimnaziju. Diplomirao je na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, nakon čega je i magistrirao 1998. godine na temu "Trgovinske izložbe kao instrument promocije preduzeća" na istom fakultetu.

Tokom studija u SAD je radio kao asistent na pet predmeta iz oblasti poslovnih finansija, a nakon studija primio je nagradu kao najbolji student u oblasti finansija.

Dobitnik je nagrade "Najevropljanin 2014" za projekat razvoja i rekonstrukcije Beograda.  Za vreme njegovog mandata Beograd je na Svetskom sajmu turizma u Šangaju u Кini proglašen za najpopularniju destinaciju.

Beograd danas vodi lekar Zoran Radojičić. 

Rođen je 24. oktobra 1963. godine u Požarevcu. Srpski je pedijatar i dečji hirurg, profesor Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu.

Član je Evropskog udruženja za pedijatrijsku urologiju, Evropskog udruženja dečje hirurgije i Nadzornog odbora Budžetskog fonda za lečenje oboljena, stanja ili povreda koje se ne mogu uspešno lečiti u Srbiji. Tokom svoje karijere objavio je veliki broj radova, koje je predstavljao na značajnim svetskim kongresima.

Bio je kandidat Srpske napredne stranke za gradonačelnika Beograda za kojeg je izabran 7. juna 2018. godine na sednici Skupštine grada Beograda.

Nastaviće se...

(Telegraf.rs)