UŠLI SMO U SRPSKU SVETINJU OD KOJE ZASTAJE DAH: Evo šta smo zatekli u ZADUŽBINI DESPOTA STEFANA! (FOTO)
Posebnost zadužbine koju je podigao Stefan predstavlja njegovo utvrđenje, koje je osmišljeno tako da brani manastirsko naselje. Tokom turskih osvajanja manastir je prolazio kroz burne periode
Manastir Resava, poznatiji pod imenom Manasija, jedno je od onih mesta, bez obzira da li ste vernik ili ne, od koga će vam zastati dah, koje će vas vratiti u neka davna vremena i u burnu istoriju Srbije. Iako je tokom turskih osvajajanja bio mnogo puta rušen i skrnavljen, ipak je odoleo zubu vremena, i još veličanstveniji stoji nadomak Despotovca.
Preporučujemo
Vučić poslao poklon košarkašima za pobede nad Španijom i Nemačkom (FOTO)
NA KOJIM JE ON DROGAMA: Policija nije uspela da ga savlada, a koristili su i tejzer, palice i suzavac! (VIDEO)
Manastir je građen od 1407. do 1418. godine, izgradio ga je despot Stefan Lazarević, koji je 1427. godine sahranjen u crkvi Svete Trojice. Despot Stefan Lazarević čija je zadužbina manastir Manasija bio je ličnost čije je ime zlatnim slovima upisano u istoriju Srbije. Opisuju ga kao beskrajno mudrog, pragmatičnog, velikog državnika, sjajnog diplomatu, hrabrog i uspešnog vojskovođu, kao pesnika, prosvetitelja, i kao čoveka koji je imao nestvaran spoj viteške hrabrosti, raskošne inteligencije, bogatog obrazovanja i izuzetne duhovne i fizičke lepote.
Ne čudi što je zbog svih ovih osobina koje je despot Stefan posedovao, dobio za života priznanje titulom "Prvog Viteza reda Zmaja". Njegova ideja vodilja bila je da "učini reč svetom" i "svet humanijim".
Posebnost zadužbine koju je podigao Stefan predstavlja njegovo utvrđenje, koje je osmišljeno tako da brani manastirsko naselje. Tokom turskih osvajanja manastir je prolazio kroz burne periode.
Turci su zauzeli Manasiju 1458. godine, da bi 1476. odneli zvona. Od 1719. do 1739. godine u manastiru su boravili Austrijanci, u tom periodu, tačnije 1735. godine, došlo je do eksplozije baruta, i bio je oštećen prednji deo crkve, koji je iste godine obnovljen.
Turci napuštaju manastir 1784. godina, a monaški život se u Manasiju vraća 1804. godine. Usledili su radovi oko obnove manastirske crkve, Despotove kule, da bi 150 godina kasnije počeli konzervatorski restauratorski radovi na utvrđenju. Crkva i grobnica despota Stefana istražene su 2006. godine, kada je definitivno skinuta sva misterija o mestu gde je sahranjen despot Stefan.
Grobnica se nalazi u južnom delu crkve ispod bele mermerne ploče.
Bedemi oko manastira su od posebne važnosti i značaja. Utvrđenje je osmišljeno tako da odgovara pravilima srednjevekovnog ratovanja i odbrane. Ima 12 kula i nalazi se na prostoru od 0,8 hektara. Kule su raspoređene na nejednakoj udaljenosti, što je uslovljeno odlikama terena i mogućim pravcima prilaza i napada, odnosno odbrane.
Odbrambeni zidovi koji povezuju kule visoki su oko 12, a široki oko 3,20 metara. Završavaju se šetnom stazom, oivičenom parapetom sa zupcima, iza kojeg su se branioci bezbedno kretali.
Kao mesto poslednje odbrane, nalazi se Despotova kula, koja je odvojena od svih, i koja se od ostalih izdvaja oblikom, veličinom i odbrambenim svojstvima. To je jedina zatvorena kula kvadratnog oblika i osnove, i u nju se ulazilo samo kroz jedan ulaz. Njena unutrašnjost bila je podeljena na šest etaža, ispod ulazne etaže nalazila se žitnica u kojoj je moglo da se smesti 20 tona žita.
Na severoistočnoj strani manastira sagrađen je istureni utvrđeni deo pod nazivom "cvinger", danas poznat kao "Mali grad" sa posebnim ulazom. Odvojen od monaškog naselja, pretpostavlja se da je služio za smeštaj vojne posade i njihove potrebe.
Od sada možete pratiti Telegraf i na Vajberu!
(M.P.)