OVO JE NAJNOVIJI DETALJ UBISTVA ĐINĐIĆA: Milošević i Stambolić živeli u zgradi s koje je ubijen SRPSKI PREMIJER! (FOTO)
Potpuno novu misteriju u vezi smrti Zorana Đinđića predočio nam je na svojoj izložbi slika Emil Varadi i to slikom koja se simbolično zove "Na raskršću istorije"
Slučajno ili ne u ubistvo Zorana Đinđića, umešani su, sasvim slučajno Milošević i Stambolić, a na ovu misteriju oko ubistva srpskog premijera ukazao nam je prvi sekretar Ambasade Mađarske u Beogradu Emil Varadi, koji je ovo ukazao svojom fotografijom "Na raskršću istorije" na svojoj izložbi slika u Mađarskom kulturnom centru, koja je sinoć zvanično otvorena.
Preporučujemo
STRAVIČAN ZEMLJOTRES OD 9,8 STEPENI SUTRA POGAĐA AMERIKU: Ova informacija je zapalila internet, a evo šta kažu stručnjaci (VIDEO)
Pogledajte zašto je ceo Internet besan na ovu mladu! (FOTO)
Srbija će zauvek pamtiti taj 12. mart 2003. godine jer je ubijen srpski vizionar i premijer Srbije Zoran Đinđić, a pucnji koji su se u 12:30h čuli ZAUSTAVILI SU SRBIJU!
12 SLIKA ZA 12 GODINA OD UBISTVA: Ove fotografije Zorana Đinđića NIKAD NISTE VIDELI! (FOTO)
Ipak, potpuno novu misteriju predočio nam je na svojoj izložbi slika Emil Varadi i to slikom koja se simbolično zove "Na raskršću istorije". Na njoj je prikazan ulaz zgrade koja je odmah pored mesta sa kog je pucano na premijera Đinđića, u Ulici admirala Geparta 14.
Zapazićete jedan detalj, koji je svih ovih godina svima promakao, a sudbina je tako namestila da baš u zgradi pored snajperskog gnezda iz kog je ubijen Đinđić, žive Milošević i Stambolić, a odmah iza ugla je Ulica Gavrila Principa.
Složićete se da je ovo zanimljiv podatak.
Naravno da ove porodice nemaju veze sa Slobodanom Miloševićem ili Ivanom Stambolićem, već nose samo njihova prezimena koja su obeležila dobar period moderne i ratne istorije Srbije krvavih 90-tih godina.
O AUTORU:
Emil Varadi (rođen 1954) u svojim ranijim godinama imao je san da postane slikar, grafičar ili pak pisac. Umesto toga 35 godina bio je agencijski novinar. Svoju novinarsku profesiju je napustio 2005 godine, nakon što je tri godine bio prvi potpredsednik Mađarske Telegrafske Agencije MTI.
Od 2003. aktivno se bavi fotografijom. Počeo je da upoznaje Balkan 1962 godine još kao dete. Živeo je 7 i po godina u Beogradu sa svojim roditeljima. 1995 godine, posle potpisivanja Dejtonskog sporazuma, bio je prvi portparol mađarskog kontingenta mirovnih snaga IFOR, stacioniranih u Okučanima u Zapadnoj Slavoniji. Neposredno po okončanju oružanih dejstava putovao je veoma često po razaranim područjima.
Između 1996 i 1996 godine bio je direktor jedne mešovite nemačko-mađarske firme koja se bavila rasčiščavanjem terena od ubojnih sredstava i mina. Firma, bazirana u Tuzli, radila je gotovo isključivo na muslimanskom području od Bihaća, preko Maglaja do Brčkog. Već tada je radio fotografije, ali još ne tako posvećeno kao kasnije.
Između 2011 i 2015 godine kao diplomata Mađarske Ambasade u Beogradu vrlo aktivno fotografiše svoju okolinu, Beograd i Balkanske pejzaže.
(D. Z.)