VOJVODA VUK, A NIJE DRAŠKOVIĆ: Sve o srpskom JUNAKU koji je UBIJAO TURKE i NEMCE zbog Srbije! (FOTO) (VIDEO)

Priča o jednom o najpoznatijem srpskom Vuku i četničkom vojvodi će vas ostaviti bez daha, a nije reč o Ravnogorskom vuku - đeneralu Draži Mihailoviću

Srbi su kroz istoriju uvek imali idola u nekom Vuku, nekima su se divili na pismenosti, a drugima na hrabrosti. Ovo je priča o vojvodi Vuku srpskom junaku i jednom od prvih četničkih komandanata, mnogo pre Dragoljuba Draže Mihailovića!

Preporučujemo

Vuk Bojović, Vuk Stefanović Karadžić, Vuk Branković, Vuk Drašković,... ovo nije priča o njima već o vojvodi Vuku.

Vojin Popović (poznat kao vojvoda Vuk) je bio srpski (odnosno komitski) vojvoda koji je učestvovao u borbama za Makedoniju, u balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu, kao komandant Dobrovoljačkog odreda na Solunskom frontu.

Rođen je 9. decembra 1881. u Sjenici. Ubrzo posle toga njegova porodica se preselila u Kragujevac, gde je Vojin pohađao školu.

Opredelio se za vojnu karijeru. 3. novembra 1901. godine završio je vojnu akademiju i postao potporučnik. Kad su prve čete 1905. krenule za Staru Srbiju među četnicima bio je i Vojin Popović. Učestvovao je borbama protiv turaka na Čelopeku i Kozjaku.

Vojin Popović učestvovao je u mnogim bitkama, i Četničkim akcijama, balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu. U balkanskim ratovima učestvovao je u Kumanovskoj bici i bici na Srtevici. Njegov četnički odred pomagao je Dunavskoj diviziji u Prvom svetskom ratu da održi front u Mačvi. Kao komandant Jadarskog četničkog odreda učestvovao je u Cerskoj bici.

Zajedno sa srpskom vojskom se povukao preko Albanije a kad je otvoren Solunski front, bio je komandant Dobrovoljačkog odreda na Solunskom frontu.

Poginuo je u neravnopravnoj borbi sa Bugarima na Kajmakčalanu, u jurišu na Gruniški vis, kod Sive stene, 29. novembra 1916. godine u 35. godini života. Njegov Dobrovoljački odred imao je na početku Solunskog fronta 2200 ljudi, a zaključno sa Vukovom smrću spao je na svega 450 ljudi - bila je to i smrt njegovog odreda. Preživeli vojnici Dobrovoljačkog odreda prebačeni su u druge pukove. Gruniški vis je bio osvojen a Bugari proterani. Kada je poginuo imao je čin pešadijskog potpukovnika srpske vojske.

Njegovo telo bilo je sahranjeno na srpskom vojničkom groblju u Zejtinliku, a septembra 1923. preneto je na Novo groblje u Beogradu.

Celi život vojvoda Vuk posvetio je borbi, to je bio njegov lični izbor. On je u sebi osećao da je pozvan od rodne grude da se svakom tuđincu, neprijatelju, suprostavi ako taj želi da vlada njegovim narodom. Bio je oženjen i imao jednu ćerku koja nije imala potomaka.

Slika vojvode Vuka u ratničkoj uniformi, iz vremena četovanja po staroj Srbiji, istaknuta je na počasnom i vidnom mestu u prostorijama Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912—1918, njihovih potomaka i poštovalaca u Beogradu.

(Telegraf.rs)