TITO I DRAŽA NA ISTOJ STRANI: Vlada Srbije konačno IZJEDNAČAVA partizane i četnike!

Posle 69 godina četnici i partizani staju na istu stranu i najnovijim Zakonom o pravima boraca imaće ista prava na penziju, tako će pripadnici Vojske u otadžbini konačno dobiti svoja davno oduzeta prava

Ministarstvo za rad, zapošljavanje, socijalna i boračka pitanja pripremilo je Nacrt zakona o pravima boraca, vojnih i civilnih invalida rata, kojim su izjednačena prava na penziju i invalidninu četnika i partizana, zbog učešća u Drugom svetskom ratu.

Preporučujemo

Naime, ministarstvo na čijem je čelu Aleksandar Vulin u nacrtu ističe da pravo na penziju imaju učesnici rata koji su bili u vojsci Kraljevine Jugoslavije u ratu od 6. do 17. aprila 1941. godine ili u sastavu savezničkih armija, oni koji su "učestvovali u antifašističkoj narodnooslobodilačkoj borbi" kao pripadnici partizanskih odreda narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Jugoslavije, odnosno Jugoslovenske armije, od 17. aprila 1941. do 15. maja 1945. godine.

Kako se navodi u nacrtu, pravo na penziju se odnosi i na one "koji su učestvovali u odbrani teritorijalnog integriteta i suvereniteta zemlje u Drugom svetskom ratu u sastavu Jugoslovenske vojske u otadžbini, počev od 17. aprila 1941. godine do 12. septembra 1944. godine".

Istovremeno, pravo na penziju i invalidninu stekli bi i oni koji su vršili "vojne dužnosti ili druge dužnosti za vojne ciljeve ili za druge ciljeve državne bezbednosti u oružanim akcijama od 17. avgusta 1990. godine do 27. aprila 1992. godine, a za pripadnike oružanih snaga SFRJ stacioniranih na teritoriji Bosne i Hercegovine - do 19. maja 1992. godine, radi odbrane suvereniteta, nezavisnosti i teritorijalne celokupnosti SFRJ".

Zanimljiva je odredba po kojoj bi pravo na penziju i invalidninu imali i učesnici oružanih akcija preduzetih "za vreme mira posle 27. aprila 1992. godine radi odbrane suvereniteta, nezavisnosti i teritorijalne celokupnosti SR Jugoslavije, Državne zajednice Srbija i Crna Gora, odnosno Republike Srbije, do stupanja na snagu ovog zakona", kao i na one koji su "za ciljeve državne bezbednosti" učestvovali u ratu u SR Jugoslaviji od 24. marta do 26. juna 1999. godine.

Istovremeno, primedbe na nacrt zakona izneo je Fond za humanitarno pravo, u delu koji se odnosi na definisanje prava civilnih žrtava rata. Sandra Orlović, izvršna direktorka FHP-a, kaže za "Danas" da je ministarstvo rigidno definisalo pojam civilnih žrtava rata i isključilo neke od najranjivijih kategorija žrtava rata (porodice nestalih i žrtve seksualnog zlostavljanja).

- Daleko povoljniji status je dat vojnim invalidima i porodicama palih boraca, a to su samo neki od ilustrativnih primera dubokog nerazumevanja ili prostog neprihvatanja civilizacijskih tekovina i obavezujućih normi u oblasti zaštite žrtava kršenja ljudskih prava - ističe Orlovićeva.

Ona dodaje da je ovakav nacrt zakona nije usklađen sa pravnim tekovinama EU, a posebno sa Evropskom poveljom i Evropskom konvencijom za zaštitu ljudskih prava, kao i sa Direktivom EU o kompenzaciji za žrtve krivičnih dela...

- Ukoliko ovaj nacrt zakona bude usvojen, van domašaja njegove zaštite ostaće najmanje 15.000 osoba koje bi u skladu sa načelima jednakosti i zaštite prava žrtava kršenja ljudskih prava trebala takvu zaštitu uživati u Srbiji - navodi Orlovićeva.

Prema njenim rečima, nacrt zakona ne uzima u obzir da su se tokom 90-ih godina, za vreme oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini i Hrvatskoj na teritoriji Srbije dešavala kršenja ljudskih prava, koja su u uzročno-posledičnoj vezi sa tim sukobima, koja su dokumentovana i od strane međunarodnih tela poput Ujedinjenih nacija i domaćih i stranih međunarodnih organizacija.

Takođe, naglašava Orlovićeva, povodom tih događaja i sudovi u Srbiji su donosili pravosnažne odluke kojim je sudski potvrđeno da su se akti kršenja ljudskih prava dogodila.

Podsetimo, Ustavni sud Srbije 2012. godine ocenio je neustavnom uredbu vlade iz 2005. godine kojom je pripadnicima četničkog Ravnogorskog pokreta priznato saučesništvo u Narodnooslobodilačkom ratu (NOR). Odluka Ustavnog suda podrazumevala da je članovima Ravnogorskog pokreta uskraćeno pravo na borački dodatak, invalidninu, dodatak za negu i pomoć, ortopedski dodatak, pravo na lečenje o trošku države, i pravo na ortopedska i druga pomagala.

(Telegraf.rs)