Za vreme Velikog rata u Čačku su bili zabranjeni ćirilica i šljivovica: Okupatori su uništavali sve ono što je srpsko
Službeno pismo u Čačku bila je isključivo latinica, pečati okupacionih vlasti imali su natpise samo na nemačkom i hrvatskom
Jula 1916. godine okupacione vlasti u Čačku pretresle su knjižare tražeći čitanke na ćirilici - bez uspeha.
Dva dana kasnije, u ponovljenom pretresu, u knjižari Milivoja Žilovića pronađene su i zaplenjene dve ćirilične knjige.
U to vreme, službeno pismo u Čačku bila je isključivo latinica, pečati okupacionih vlasti imali su natpise samo na nemačkom i hrvatskom - „Gemeindeamt” i „Poglavarstvo opštine” - a još maja iste godine naređeno je da se koristi isključivo gregorijanski kalendar.
Ovi momenti zabeleženi u studiji istoričara dr Bogdana Trifunovića - „Život pod okupacijom” - svedoče po kojim je pravilima živela čitava, okupirana Srbija između dva novembra, 1915. i 1918. godine.
- Želeo sam da osvetlim jedno kratko poglavlje u trajanju Srbije i Čačanskog okruga, tokom kojeg je velika istorija naprosto progutala malog čoveka. Da utvrdim kako se tih godina preživljavalo u selu i gradu, od čega se bolovalo ili umiralo... - objašnjava Trifunović.
Zato je, kaže, među izvore uvrstio i memoare srpskih autora, ali i austrougarskih oficira, direktnih aktera okupacionog režima u Srbiji.
Dr Bogdan Trifunović, doktorant Instituta „Artes Liberales” Univerziteta u Varšavi, direktor je Gradske biblioteke „Vladislav Petković Dis” u Čačku.
Čačak je, inače, napušten 1. novembra 1915. godine u 16 sati, bez borbe i ispaljenog metka sa srpske strane.
Komanda vojske odredila je dr Venceslava Stejskala, majora srpske vojske češkog porekla, da prema Ženevskoj konvenciji preda čačansku bolnicu okupacionoj sili, što je on i učinio i to u uniformi srpskog oficira, koju je odbijao da skine sve vreme okupacije, iako je vraćen u bolnicu, na posao.
Sutradan, 2. novembra, austrougarska vojna komanda mesta naredila je svim vlasnicima da otvore dućane i kafane.
(Telegraf.rs/Tanjug)