Nepoznata slika kralja Petra u Albaniji: Otkrivamo remek-delo slavnog engleskog slikara Solsberija (FOTO)

Frensis Solsberi je portretisao Čerčila više puta od bilo kog drugog slikara, prvi je oslikao kraljicu Elizabetu II, američkim bogatašima je bio bog, britanske vlasti su ga zvale svaki put kada se dešavalo nešto od nacionalnog značaja. Utoliko njegov prikaz kralja Petra u Albaniji dobija više na težini

Frensis Oven Solsberi se rodio 18. decembra 1874. godine kao jedno od jedanaestoro dece u porodici Henrija, molera i vodoinstalatera po struci.

Prvi koji je primetio slikarsku nadarenost bio je njegov brat, koji je vodio malo preduzeće za izradu vitraža u Sent Olbansu a kod koga je Frenk bio poslat da šegrtuje. Tada je i počelo njegovo usavršavanje, od Hederlijeve škole lepih umetnosti do škole Kraljevske akademije za koju je lično izborio stipendiju kao i putovanje u Italiju.

Najpoznatiji je po svojim portretima (ljude je impresionirala brzina kojom ih je stvarao) i po prikazima istorijskih događaja (među kojima je i ovaj zaboravljeni prikaz kralja Petra I od Srbije koji možete videti klikom na link; nažalost, autorska prava ne dozvoljavaju da vam je drugačije pokažemo). Naravno, i po vitražima.

Da biste shvatili koliko je ovaj tvrdokorni umetnički konzervativac i žestoki protivnik savremene umetnosti (i veliki kritičar Pikasa, Šagala i Mondrijana) bio veliki za svog života, da biste shvatili zbog čega su ga zvali "britanskim slikarskim laureatom", morate pogledati spisak ljudi koji su mu pozirali za portrete.

Portretisao je dvadeset i pet pripadnika Kuće Vindzor, britanske kraljevske porodice, i prvi je umetnik koji je naslikao kraljicu Elizabetu II. Vinstona Čerčila je slikao više puta nego i jedan drugi umetnik, a posebno su dva njegova portreta ovog najvećeg od svih britanskih premijera značajna: "Sirenino odelo" i "Krv, znoj i suze".

Izradio je portrete Ričarda Bartona, Endrjua Karnegija, Benita Musolinija, erla Mauntbatena od Burme, Montgomerija od Alamejna, i tako dalje.

Trinaest puta je odlazio u Ameriku, u Vašington, Čikago i Njujork. Američkoj eliti je bio bog, jagmili su se koga će da naslika. Šest američkih predsednika je portretisao, a njegov portret Frenklina Ruzvelta je i dalje zvanični portret tog šefa Bele kuće.

Od slika sa istorijskim i nacionalnim temama izdvajaju se "Srce imperije - jubilej zahvalnosti u katedrali Svetog Pavla 1935" i "Krunisanje Njihovih Veličanstava kralja Džordža VI i kraljice Elizabete 1937". Tu su i "Dečak Kornvel" i "Kralj i kraljica u poseti bojnim okruzima u Francuskoj". Po nalogu vrhovne komande naslikao je "Sahranu Neznanog junaka" za potrebe prvog obeležavanja Dana sećanja.

Sve ovo pominjemo da biste shvatili da Solsberi nije bio tek neki tamo levi slikar već osoba koja je bila u centru ondašnjeg tradicionalnog slikarstva.

Tridesetih godina sagradio je sebi palatu u Londonu u neotudorskom stilu. Oženio se s Alis Mod još 1901. godine i sa njom je dobio tri ćerke, od kojih je jedna preminula kao odojče. Umro je 31. avgusta 1962. godine i sahranjen je pored nje i svoje supruge na crkvenom groblju u Harpendenu.

(O. Š.)