Stigla presuda: Srpska crkva iz dvorišta Fate Orlović mora da bude uklonjena

Jednoglasno je odlučeno da je došlo do povrede Protokola o zaštiti imovine

Evropski sud za ljudska prava danas je doneo odluku, odnosno konačnu presudu kojom se nalaže da BiH mora izvršiti odluke kojima se nalaže uklanjanje crkve iz dvorišta Fate Orlović u Konjević Polju. Ovu informaciju potvrdio je za "Klix.ba" sudija u Evropskom sudu za ljudska prava Faris Vehabović.

Preporučujemo

Evropski sud za ljudska prava jednoglasno je odlučio da je došlo do povrede člana 1 Protokola 1 (zaštita imovine) uz Evropsku konvenciju o ljudskim pravima.

Slučaj se odnosi na crkvu koju je Srpska pravoslavna crkvena opština izgradila na imovini koju su podnositelji prijave, odnosno nana Fata Orlović, bili prinuđeni napustiti tokom rata u periodu od 1992. do 1995. godine.

Sud je utvrdio da je propust vlasti da ispoštuju konačne i obavezujuće odluke iz 1999. i 2001. godine kojima je utvrđeno pravo na povraćaj predmetne imovine u posed podnositelja tužbe, a za koji vlasti nisu ponudile nikakvo opravdanje. To je imalo za posledicu ozbiljno narušavanje prava na imovinu.

Sud je takođe utvrdio, sa šest glasova naspram jednog, na osnovu člana 46. (obaveznost i izvršenje presuda) da tužena država treba osigurati izvršenje dve odluke koje su donesene u korist podnosioca tužbe, a naročito da osigura uklanjanje crkve s njihove imovine, najkasnije u roku od tri meseca nakon što ova presuda postane konačna.

Tužbu je podnelo 14 članova iste porodice koji su rođeni u periodu između 1942. i 1982. godine i žive u Konjević Polju i Srebreniku. Suprug prve podnositeljke tužbe i više od 20 drugih rođaka ubijeni su u Srebrenici 1995. godine.

Tokom rata 1992.-1995. godine podnositelji tužbe su bili prinuđeni da napuste svoj dom u Konjević Polju.

Imovina na kojoj su živeli pripadala je suprugu prve podnositeljke i njegovom bratu, a sastojala se od nekoliko stambenih i poljoprivrednih objekata, njiva i livada.

Nakon što je imovina izuzeta u korist Crkvene opštine Drinjača, tokom 1998. godine tu je izgrađena crkva. Podnositelji tužbe nikada nisu bili obavešteni o postupku eksproprijacije.

U cilju implementacije Aneksa 7 Dejtonskog sporazuma, koji garantuje pravo na slobodan povratak izbeglica u njihove domove i pravo na povraćaj imovine, Republika Srpska (jedan od dva entiteta Bosne i Hercegovine) je 1998. godine donela Zakon o prestanku primene Zakona o korištenju napuštene imovine.

Podnosioci tužbe su pokrenuli postupak za povrat predmetne imovine u skladu s ovim zakonom. Odlukom Komisije za imovinske zahteve raseljenih lica i izbjeglica (CRPC) iz 1999. godine, a nakon toga i odlukom Ministarstva za izbeglice i raseljena lica iz 2001. godine, utvrđeno je njihovo pravo na potpuni povraćaj imovine.

Obe navedene odluke su konačne i izvršne. Imovina je potom vraćena podnosiocima, izuzev parcele na kojoj je izgrađena crkva. Narednih godina podnosioci su bezuspešno tražili potpuni povraćaj imovine.

(Telegraf.rs/Klix.ba)