Pre 27 godina ustaše su ubile srpsku porodicu Zec u Zagrebu: Hrvatska i dalje štiti zločince, a preživelima su se "izvinili" na najsramniji način (VIDEO)
Od ovog zločina je zanemeo Balkan, ali ubice nikada nisu adekvatno kažnjene
Pripadnici rezervne jedinice MUP-a RH, kojom je komandovao Tomislav Merčep, u Zagrebu su 7. decembra 1991. godine likvidirali Mihajla Zeca (38), njegovu suprugu Mariju (36) i njihovu 12-godišnju ćerku Aleksandru, navodi se u saopštenju Dokumentaciono informacionog centra “Veritas”, pišu Večernje Novosti.
Po Merčepovom naređenju, Miro Bajramović je naredio pripadnicima jedinice Igoru Mikoli, Siniši Rimcu, Nebojši Hodaku i Snježani Živanović da privedu Srbina Mihajla Zeca zbog navodnih veza sa krajiškim Srbima. Prilikom privođenja, uveče oko 23.00 časova, ispred njegove kuće u Poljaničkoj ulici na Trešnjevci, ubio ga je Siniša Rimac, navodno u pokušaju bekstva.
Posle Mihajlove likvidacije, Munib Suljić se vratio u Mihajlovu kuću, odakle je izveo njegovu ženu Mariju i njihovu ćerku Aleksandru. Najpre ih je odveo u hotel “Panorama”, a odatle na Sljeme gde ih je pobio iz vatrenog oružja, a nakon toga naredio ostalim pripadnicima jedinice da leševe bace u jamu za smeće i zakopaju. Nekoliko dana posle likvidacije, njihove leševe je pronašao Marijin brat Zlatko Mesić, i sam pripadnik MUP-a RH. Aleksandrina sestra Gordana i brat Dušan, uspeli su da prežive, jer su se posakrivali po kući i tako promakli ubicama.
Ubice porodice Zec su ubrzo pronađene i uhapšene. U predkrivičnom postupku priznali su ubistva i odveli policiju na mesto gde su zakopali žrtve. Za delo za koje su bili prijavljeni pre saslušanja nije bilo predviđeno obavezno prisustvo branioca u predkrivičnom postupku. Po rasvetljavanju zločina, delo se prekvalifikuje, a počinioci se, po savetu advokata, u istrazi brane ćutanjem, zbog čega se prethodni iskazi se kao nezakoniti izuzimaju iz spisa, a postupak se obustavlja zbog nedostatka dokaza.
Hrvatska vlada je, pod pritiskom međunarodne zajednice, u aprilu 2004. godine, donela odluku da deci ubijenih Mihajla i Marije Zec, Gordani i Dušanu, dodeli iznos od 200.000 evra, kao pomoć za podmirenje dotadašnjih troškova života, jer su kao maloletna deca ostali bez roditelja i bez ikakvih sredstava za život, prenose Večernje Novosti.
Županijski sud u Zagrebu je u maju 2016. godine nepravosnažno osudio Tomislava Merčepa, tadašnjeg komadanta rezervne jedinice MUP-a RH stacionirane u Pakračkoj Poljani i na zagrebačkom velesajmu i savetnika u istom ministarstvu, na 5 godina i 6 meseci zatvora, zbog toga što "nije sprečio sebi podređene da vrše nezakonita hapšenja, zlostavljanja i ubijanja 31 civila dovedenih iz Zagreba, Kutine, Ribnjaka, Janje Lipe, Bujavice, Međurića, Zbjegovače i Pakračke Poljane, od kojih je 23 usmrćeno", dok je iz činjeničnog opisa presude izostavljeno 20 žrtava za koje se nije moglo utvrditi ko ih je hapsio i likvidirao.
Među ubijenima su navedena i imena Mihajla, Gordane i Aleksandre Zec. Presudom iz februara 2017. godine Vrhovni sud je preinačio prvostepenu presudu tako što mu je povećao kaznu na 7 godina zatvora, koju, umesto u zatvorskoj ćeliji, povremeno "izdržava" u elitnoj banji Krapinske toplice, navodi se u saopštenju “Veritasa”.
U spomen na stradanje dvanaestogodišnje srpske devojčice, hrvatski reditelj Oliver Frljić i dramaturg Marin Blažević napravili su pozorišnu predstavu Aleksandra Zec, posvećenu, kako rekoše autori, svakom detetu, žrtvi rata, čija premijera je bila 2014. u Rijeci.
A 2018 pojavio se i dokumentarni film, takođe hrvatskog autora Nebojše Slijepčevića, koji prati pripreme i probe za pozorišnu predstavu "Aleksandra Zec", koji se bavi temama nacionalizma i
VIDEO: Ustaški simboli se i dan danas pojavljuju po Srbiji
(Telegraf.rs)