Beograd je grad koji se nalazi na 31 brdu: Znate li imena svih?

U Beogradu se nalazi čak 31 brdo. Evo po čemu su dobijali imena

Nekada su Beograđani kuće gradili na brdu. I to na čak njih 31. Tako su žitelji sticali taktičku prednost u slučaju odbrane i rata, ali i čistiji vazduh u mirodopska doba.

Danas je Beograd "narastao i zauzeo" mnoga brda kojima su imena nadenuta mešavinom mašte i stvarnosti kojom su "kumovi" bili vođeni.

Preporučujemo

Ovo je spisak brda koji  kroz vekove svojim imenima nose istoriju srpske prestonice:

Petlovo brdo - Čim se uđe u Beograd, na 205 metara visine. Stanari ovog naselja veruju da je ime dobilo zahvaljujući nekom neznanom petlu izuzetno velike kreste, koji je bio tri puta veći od običnog pevca. Ipak, zvanične potvrde ove legende nema.

Labudovo brdo - Ptica je bila inspiracija i za ime ovog naselja novijeg doba. Jedni veruju kako je ime duguje prominentnim soliterima koji iz daljine nalikuju ovim veličanstvenim pticama. Drugi prpovedaju da mu je kumovao arhitekta Aleksandar Ðokić, koji je ovaj projekat vodio pod pod šifrom "Labud".

Banovo brdo - Prostor iznad Makiša, koji se u kartama austrijskog porekla sa početka 19. veka, naziva Repiško brdo, kasnije Ordija i Golo brdo. Početkom 20. veka dobija ime po Matiji Banu, Srbinu rođenom 1818. godine u kraj Dubrovnika. On se pored književnosti, bavio i poverljivim poslovima za srpsku vladu, pa gradski oci odluciše da mu zemlju poklone. Ceo kraj u početku dobi naziv Banovac, a posle njegove smrti 1903. godine, dobio je naziv koji ima i danas.

Julino brdo - u ovom naselju danas se nalazi 15 solitera, u doba Prvog srpskog ustanka, živela je baka Jula. Bila je veliki rodoljub i prilikom svakog napada Turaka pomagala ustanicima. Jedne noči, kaže legenda, Turci su iznenada napali srpsku vojsku. Videvši da je stanje kritično, baba Jula je, uz pomoć nekoliko ustanika, zapalila velike iskrčene panjeve i gurnula ih niz padinu. Vatrene buktinje su omele i zbunile Turke, što je omogućilo ustanicima da se priberu i odbrane od napada, a čitavo brdo prozvaše po ovoj heroini.

Kanarevo brdo - U "Detaljnom urbanističkom planu za Košutnjak i Dedinje" iz 1984. piše: Kanarevo brdo teren na kom je, krajem treće decenije našeg veka, podignuta "Prva železnicka kolonija". Ona se nalazi na periferiji imanja Ðorda Kanare, rentijera, po čijem je imenu nazvano i obližnje – Kanarevo brdo.

Banjica - sa svojih 198 metara, na kartama je ucrtana kao breg. Naselje je dobilo naziv po potoku pokraj kog je izgrađeno i pored kog je temperatura uvek par stepeni niža nego li u centru grada. Otud naziv Banjica - mala banja. Kako sa nalazi u istorijskim spisima na čuvenoj Banjici su Rimljani spaljivali mrtve u III veku nove ere.

Dedinje - u geografskim kartama iz XVIII veka pominje kao "Dedinberg" - Dedinjsko brdo. Najverovatnije potiče od termina "dede", koji je davao šeihu čuvaru tekije. Na njemu se 1789. godine nalazio austrijski logor. U međuvremenu je dobilo kraći naziv Dedinje.Za svoju sadašnju reputaciju Dedinje može da zahvali kralju Aleksandru Karađorđeviću koji je odlučio da na ovom mestu izgradi svoj dvorac. Tamo su, pre Drugog svetskog rata, kuće i letnjikovce podigli ugledni trgovci, političari i ministri. Tako je ovo brdo dobilo na visokoj ceni i do današnjih dana se održalo kao elitno naselje.

Topčider - mesto na kome se nalazi jedan od najlepših beogradskih parkova, rečica Topčiderka, ali i prelepi konak kneza Miloša. Njegovo ime je kovanica dve reči: turske, tobdžija i dere (dolina), persijske. Pisani istorijski podaci govore da su Turci, 1521. godine, prilikom opsade Beograda, na ovom mestu izlivali topove za napad i tako nadenuli ime brdu.

Lekino (Pašino) brdo - naziv je dobilo po komunističkom funkcioneru, i narodnom heroju, Aleksandru Rankoviću zvanom Leka. Inače, Ranković beše i kum na venčanju Josipa Broza Tita.

Voždovac - Naselje i samo brdo kršteni su ovim imenom u znak počasti vodi Prvog srpskog ustanka Ðordu Petrovicu Karađorđu, 1904. godine. Upravo sa ove lokacije Karađorđe i ustanici su krenuli 1806. u oslobađanje varoši i beogradske tvrdave.

Ipak, postoje brda u Beogradu, čiji kumovi nisu poznati, takvo je, recimo, Milićevo brdo. Nalazi se između naselja Višnjica i Slanica. Mitrovo i Glumčevo brdo takođe nose imena nepoznatog porekla. Razlog je verovatno činjenica da su naseljena u,relativno, novije doba.

Na karti Beograda iz 1925. godine zapisano je da se Stojčino brdo nalazi negde na pola puta od Konjarnika prema Malom Mokrom Lugu. Ipak, po kom Stojči je dobilo ime, ostaje nepoznato. Isti je slučaj i sa Orlovim, Ćurtovim, Maleškim, Vodičkim, Starac Vasinim, Lisastim, Moračkim, Erinim, Nikinim, Stanovačkim, Lozovičkim, Golim, Belim, Velikim, Žutim, Vračarskim i Zvezdarskim brdom.

Kroz vekove Beograd se neprekidno širio i nastavlja da to čini. Samo je pitanje vremena kada će preplaviti nova brda i naći nove kumove koji će ostaviti svoj pečat za budućnost.

(Telegraf.rs/011info)