Banjalučani upozoreni: Ukoliko se ne isprazne septičke jame, prete paprene kazne

Ovaj problem tinja još od 1908. godine, kada je sagrađen prvi banjalučki vodovod

Banja Luka se još od austrougarskog doba bori sa problemom septičkih jama, pa su inspektori upozorili sve građane da ih redovno prazne. 

Preporučujemo

Banjaluka postaje mesto ljubavi: Kad Božidar zaprosi devojku, ceo grad zanemi (VIDEO)

Iz gradske uprave su poručili da svi oni koji nemaju septičke jame, a nisu priključeni na kanalizacionu mrežu, treba da ih izgrade u skladu sa propisima.

Kako bi se sprečili problemi, koji se ponavljaju svakog leta, pogotovo za vreme velikih vrućina, vodni inspektori već krstare u naseljima u kojima ne postoji kanalizaciona mreža.

Ova vest je zatekla samo one koji ne poznaju komunalne prilike u najvećem i de fakto glavnom gradu Srpske, pa se pitaju otkud septičke jame usred Banjaluke. Stručnjaci procenjuju da oko 50.000 Banjalučana živi u naseljima bez kanalizacije, pa su primorani da koriste septičke jame ili da fekalije ispuštaju direktno u otvorene kanale.

Neki od njih se samoinicijativno i nelegalno priključuju na najbliži krak kanalizacione mreže, a da to nije ni trajno ni dobro rešenje pokazale su havarije za vreme poplava 2014. godine, tvrde izvori "Blica".

Prema Direktivama EU, svako naselje sa više od 2.000 stanovnika mora imati kanalizacionu mrežu priključenu na prečistač za otpadne vode. Izuzetak su samo teško pristupačna planinska područja, gde se umesto kanalizacije mogu praviti trokomorne nepropusne septičke jame, koje se moraju redovno prazniti, objašnjava Viktor Bjelić iz Centra za životnu sredinu Banjaluka.

- Mi, dakle, imamo dva krupna problema: septičke se prave u gradu i propusne su, što znači da fekalne bakterije završavaju u podzemnim vodama i mogu ugroziti izvorišta vode za piće - upozorava Bjelić.

Ovaj problem tinja još od 1908. godine, kada je sagrađen prvi banjalučki vodovod, a kulminirao je poslednjih godina, zbog ubrzane gradnje i širenja vodovodne mreže.

Pre 109 godina, u doba Austrougarske, u centar grada je dovedena voda iz sela Subotica, a izgradnju prvog vodovoda država je platila skoro milion kruna u zlatu. Ipak, slavlje zbog velikog poduhvata brzo je pomutila briga, jer je uz vodu u grad “doveden” i veliki problem, pošto gradnja vodovoda nije praćena izgradnjom kanalizacione mreže.

Dok su skoro sve dobre tradicije iz austrougarskog doba zaboravljene, ova loša zadržana je do danas, pa je i u 21. veku u Banjaluci česta pojava da se gradi vodovod bez prateće kanalizacije.

-Trenutna dužina vodovodne mreže je 806 kilometara, što znači da je 93 odsto stanovništva priključeno na gradski vodovod. Kanalizaciona mreža nije pratila razvoj vodovodne, pa je njena trenutna dužina 397 kilometara - kaže portparolka „Vodovoda“ Branka Ristić.

Ovi podaci potvrđuju da čak 40 odsto područja grada, koje ima vodovod, nema kanalizaciju.

Najkritičnije je u naseljima koja su poslednjih godina intenzivno naseljavana, poput Kuljana, prigradskog naselja sa najvećom stopom rasta stanovništva.

Sa ovim problemom bore se stanovnici Hilandarske ulice i ulica Kralja Aleksandra Prvog Karađorđevića, Mlađe Ćusića i Petra Velikog.

Sa septičkim jamama kubure i meštani Zalužana, u pojedinim ograncima Ulice Nenada Kostića, te naselja Dragočaj i Ramići.

Po popisu, 1991. su Kuljani, u to vreme retko naseljeno selo, imali 1.207 meštana, a danas tu živi 4.290 stanovnika, mahom izbeglica.

Meštani ovog, najvećeg prigradskog naselja u Banjaluci, udaljenog desetak kilometara od centra grada, često se žale na nestašice vode, jer vodovod, građen pre rata, za skoro četiri puta manje ljudi, ne može zadovoljiti njihove potrebe.

Kubure i sa uličnom rasvetom, te uskim i neadekvatnim putem, ali kanalizacija im je, tvrde, najveći problem.

(Telegraf.rs/Blic)