Da li znate zašto se u nazivu Ateljea 212 nalazi BAŠ OVAJ BROJ?

Sa željom da se napravi pozorište koje će na svom repertoaru imati avangardne komade u odnosu na ostala pozorišta u Beogradu, ali i ovog dela Evrope, grupa umetnika među kojima su bili glumci, slikari, reditelji i pisci osnovala je "Atelje 212"

U Beogradu, gradu koji je oduvek bio centar kulture, boemskog života i umetničkog duha na Balkanu i ovom delu Evrope, započeto je mnogo revolucionarnih stvari. Tako je bilo i tog 12. novembra 1956. godine.

Preporučujemo

DVE LEGENDE JEDNA PORED DRUGE: Plakati Gage Nikolića i Marinka Madžgalja na Ateljeu 212 (FOTO)

U režiji legendarne Mire Trailović, sa glumačkom postavkom koju su činili Marija Crnobori, Mata Milošević, Viktor Starčić i Ljubiša Jovanović odigran je "Faust" prva predstava na daskama pozorišta koje je i danas jedan od temelja kulture Beograda, Srbije ali i celog Balkanskog poluostrva.

SVETSKI DAN POZORIŠTA U ATELjEU 212: Evo kakva vas sve iznenađenja čekaju!

Sa željom da se napravi pozorište koje će na svom repertoaru imati avangardne komade u odnosu na ostala pozorišta u Beogradu, ali i ovog dela Evrope, grupa umetnika među kojima su bili glumci, slikari, reditelji i pisci osnovala je "Atelje 212".

Prvi rukovodioci pozorišta bili su Radoš Novaković i Bojan Stupica. Pomoćnica upravnika, ubrzo zatim i prva direktorka pozorišta bila je Mira Trailović jedna od osnivača ovog kulturnog zdanja po čijem je imenu januara 2014. godine nazvana velika scena ovog pozorišta.

Inače, Mira je zajedno sa Jovanom Ćirilovom osnovala i sada nadaleko poznati međunarodni pozorišni festival BITEF.

Pozorište je počelo da radi te 1956. godine u adaptiranoj sali tadašnje novinske kuće "Borba".

Zanimljiv je i sam naziv pozorišta kome je pored imena dodat broj 212. To je zbog toga zato što je u prvobitnoj sali bilo svega 212 stolica, pa su njegovi osnivači odlučili da konačan naziv teatra bude "Atelje 212".

Krajem 1964. godine, pozorište se preselilo u zgradu koju je projektovao Bojan Stupica, u tadašnjoj Ulici Ive Lole Ribara, današnjoj Svetogorskoj gde se i dan-danas nalazi.

"Atelje 212" poznat je i po tome što je prvo pozorište u istočnoj Evropi u kojem se igrala predstava "Čekajući Godoa" Semjuela Beketa 1956. godine.

Zatim su se ređale predstave kultnih pisaca kao što su Žan Pol Sartr, Ežen Jonesko, Alfred Žari.

Ovaj teatar otkrivao je i nove domaće pisce i u njemu su se igrali komadi Brane Crnčevića, Aleksandra Popovića, Dušana Kovačevića. i mnogih drugih.

Jedna od kultnih predstava "Ateljea" bila je "Kosa" koja je igrana baš ovde, pre postavki u mnogim svetskim pozorišnim centrima.

Kroz ovo pozorište, kao stalni njegovi članovi prošle su mnoge legende srpskog i jugoslovenskog filma i pozorišta. Među njima su: Dragan Nikolić, Milena Dravić, Rahela Ferari, Bora Todorović, Ružica Sokić, Vlastimir-Đuza Stoiljković, Mija Aleksić, Seka Sablić, Zoran Radmilović, Petar Kralj, Mira Banjac i mnogi drugi...

Nedavno su u razmaku od svega dvadesetak dana umrli Dragan Nikolić i Marinko Madžgalj glumci koji su igrali u ovom pozorištu i iza sebe ostavili niz značajnih uloga na daskama ovog pozorišta.

"Atelje 212" i danas se smatra jednim od najznačajnijih pozorišta i jednim od stubova kulture naše države. Pozorište koje 60 godina svojim posetiocima na licu mami osmeh, a i po koju suzu zahvaljujući izvanrednim glumcima koji na nadrealan način dočaravaju pozorišne komade.

Pozorište sa suštinom, kako ga je u jednom intervjuu davnih osamdesetih godina opisala Mira Trailović, donosilo je, donosi i dalje avangardnost jedne epohe u kojoj postoji, u kojoj postojimo i mi, i zajedno na jedinstven način prožimamo prošlost i budućnost, glumci na daskama koje život znače, gledaoci i posetioci sa stolica i balkona u dvorani.

(Saša Kostić)