KAKO DO POSLA: Evo kome je najlakše, a kome najteže da se zaposli u Srbiji!
Prosek čekanja na posao je oko četiri godine. Međutim postoje zanimanja koja su sufisicitarna, ali i struke za kojima ne postoji nikakva potražnja. Pročitajte kome je najlakše, a kome najteže da nađe posao u Srbiji
Na evidenciji Nacionalne službe za zapošljavanje (NSZ) trenutno je 769.340 nezaposlenih, najviše je mladih, a prosek čekanja na posao je gotovo četiri godine. Najteže do posla dolaze pomoćnik prelca, krojači tekstila, tkači, obrađivač kože i krzna, a najtraženiji su visokoobrazovani, pre svega elektro inženjeri, inženjeri elektronike i IT stručnjaci.
Do posla teško dolaze i kvalifikovani za oblasti mašinstva i obrade metala, kao na primer servisni mašinski tehničar, servisni mehaničar za poljoprivredne mašine, servisni mehaničar za tekstilne mašine, metalostrugar, rukovalac poljoprivrednih mašina, autolimar, automehaničar...
Problematično je i za one koji bi radili u oblasti poljoprivrede, proizvodnje i prerade hrane, posebno voćarsko-vinogradarskim tehničarima, poljoprivrednim tehničarima za proizvodnju bilja...
Teško do posla dolaze i tehničari drvoprerađivačke tehnologije, tehničari ozelenjavanja naselja i uređenja predela, tehničari uzgoja šuma..., ali i oni koji su stručni da rade poslove u oblasti ekonomije, prava, administracije, tačnije daktilografi, upravni tehničari, birotehničar, pravni tehničari, pravnicima (među kojima su i oni sa VI stepenom stručne spreme).
U suficitarna zanimanja spadaju i pomoćni ženski frizer, izrađivač hemijskih proizvoda, hemijsko-tehnološki tehničar, autoelektričar, tehničar visokogradnje, tehničar niskogradnje, arhitektonski tehničar, inokorespodent, kulturološki tehničar, maturant gimnazije, nastavnik razredne nastave .
Podaci NSZ pokazuju da se za svim tim profilima beleži izuzetno slaba potražnja, odnosno u dužem vremenskom periodu ne postoje registrovane prijave potrebe za zapošljavanjem od strane poslodavaca za tim profilima.
Kao izraziti primer slabe potražnje spadaju profili koji bi se mogli svrstati u grupu starih zanata, među kojima su nekada popularna zanimanja: jorgandžija, kišobrandžija, abadžija, pomoćnik kolara i kolar, užar presvlakač dugmadi, bižuter, bačvar, bunardžija, kotlar-kazanžija, snovač, sarač ćilimar.
Prošle godine, na primer, u Nacionalnoj službi za zapošljavanje nije bilo nijedne prijavljene potrebe za profilima kao što su veterinarski laborant, kinooperater, agroekonomiski tehničar, povrtar, pčelar, šumar, rudar, galvanizer, graver, avio-limar.
Uzimajući u obzir podatke kojima raspolaže NSZ o prijavljenim potrebama za zapošljavanjem, kao i brojem nezaposlenih lica konkretnih obrazovnih profila, najlakše, odnosno najbrže do posla dolaze i imaju najveće šanse za zapošljavanje na tržištu visokoobrazovani profili i to inženjeri elektrotehnike, IT stručnjaci, inženjeri elektronike...
Takođe, u solidnom položaju su i inženjeri mašinstva i građevine sa odgovarajućim licencama, matematičari, nastavnici stranih jezika, lekari s odgovarajućim specijalizacijama (anesteziolozi, kardiolozi, oftalmolozi, ginekolozi...), diplomirani farmaceuti, stručnjaci za finansije - računovođe.
Kada su u pitanju profili nižeg nivoa obrazovanja, najlakše dolaze do posla operateri na takozvanim CNC mašinama, zavarivači, autotroničari/mehatroničari, knjigovođe, računovođe, zanimanja u oblasti nege starih i zdravstvene negovateljice, medicinske sestre-specijalista instrumentiranja i kozmetičari, kuvari, elektrotehničari elektronike, računara, računarskih mreža i telekomunikacija, tehničari za biotehnologiju, za kompjutersko upravljanje, radnici na obezbeđenju(tehničari obezbeđenja).
U najvećem broju slučajeva prvenstveni uslov za njihovo zapošljavanje je odgovarajuće radno iskustvo.
Direktor NSZ Zoran Martinović rekao je Tanjugu da je prosečan broj godina koji nezaposleni provedu čekajući na zaposlenje negde oko 3 godine i 10 meseci.
Iako je trenutno na evidenciji službe manje nezaposlenih nego što ih je na primer bilo u aprilu 2012. godine, Martinović ukazuje da je problematična nepovoljna starosna struktura nezaposlenih.
Od ukupnog broja nezaposlenih, naime, 202.000 su mlađi od 30 godina, dok starijih od 50 godina ima oko 200.000.
Oko 32 odsto nezaposlenih čine osobe koje imaju prvi ili drugi stepen stručne spreme, odnosno oni koji su polukvalifikovani ili bez ikakvih kvalifikacija, napomenuo je Martinović i dodao da nešto više od polovine, 54 odsto, čine osobe sa srednjom stručnom spremnom.
Stopa nezaposlenosti mladih između 15 i 24 godine je 50 odsto, dok je mali broj onih koji su na evidenciji nezaposlenih sa visokim obrazovanjem.
Stopa nezaposlenosti mladih u Srbiji je znatno viša u odnosu na prosek zemalja EU gde se, iako ona iznosi oko 23 odsto, smatra veoma visokom.
- Ako se u zemljama EU to smatra jako visokim stopom, onda možete misliti koliko je nezaposlenost mladih u Srbiji alarmantna - naveo je on.
(Telegraf.rs / Tanjug)