Planinski biciklizam: Od kalifornijskih staza do olimpijskog sporta
Iako su prva neformalna takmičenja održana krajem 1970-ih, tek su 1990-ih organizovana prva zvanična svetska prvenstva
Planinski biciklizam se razvio kao sport tokom 1970-ih godina kada su entuzijasti u Kaliforniji odlučili da svoje bicikle koriste za vožnju po prirodnim, neuređenim stazama.
Pravi bum sport je doživeo tokom 1990-ih kada su razvijeni prvi bicikli sposobni da izdrže izazove neravnog terena, čime je ovaj vid rekreacije prerastao u ozbiljan sport.
Preporučujemo
Tekvondo: Revolucija udaraca - od drevnih korejskih kraljevstava do modernih Olimpijskih igara
Evo kako povlačenje Janika Sinera sa Olimpijskih igara utiče na Novaka Đokovića
Iako su prva neformalna takmičenja održana krajem 1970-ih, tek su 1990-ih organizovana prva zvanična svetska prvenstva.
OSNOVNA PRAVILA
Osnovna pravila planinskog biciklizma uključuju dve glavne discipline: jednu za žene i drugu za muškarce.
Takmičari startuju sa iste linije i voze po kružnoj stazi kroz planinski teren, koji predstavlja izazov za njihovu tehniku, izdržljivost i kondiciju.
Trke su intenzivne i traju od jednog do dva sata, tokom kojih učesnici prelaze desetine kilometara u nizu zavoja i uspona.
ISTORIJA NA OLIMPIJSKIM IGRAMA
Planinski biciklizam postao je deo Olimpijskih igara tek 1996. godine u Atlanti, čitav vek nakon uvođenja biciklizma na stazi i drumu.
Francuski i švajcarski biciklisti posebno su se istakli, osvajajući 16 od ukupno 42 dodeljene medalje u ovoj disciplini.
(Telegraf.rs)