Biciklizam u dvorani: Kako su velodromi postali olimpijska trkališta?

Prva biciklistička takmičenja u zatvorenom održana su 1870-ih na drvenim stazama, a 1878. godine u Londonu je organizovana i prva šestodnevna trka

Bicikli su se prvi put pojavili 1850-ih godina, ali su se znatno razlikovali od onih koje danas vozimo.

Prva biciklistička takmičenja u zatvorenom održana su 1870-ih na drvenim stazama, a 1878. godine u Londonu je organizovana i prva šestodnevna trka.

Preporučujemo

Popularnost biciklizma na stazi je nastavila da raste, što je dovelo do osnivanja Međunarodne biciklističke asocijacije 1892. godine i prvog svetskog prvenstva u Čikagu 1893. godine.

PRAVILA BICIKLIZMA NA STAZI

Takmičenja se odvijaju u specijalizovanim arenama poznatim kao velodromi, dužine 250 metara. Bicikli za stazu razlikuju se od drumskih bicikala po tome što imaju fiksni zupčanik i nemaju kočnice.

Postoji više vrsta trka na stazi, svaka sa svojim pravilima i tehnikama. Neke trke zahtevaju više taktike, dok su druge fokusirane na snagu i izdržljivost.

Na primer, strategija potrebna za individualni sprint potpuno je drugačija od one za grupnu omnium trku od 25 kilometara.

OLIMPIJSKA ISTORIJA BICIKLIZMA NA STAZI

Biciklizam na stazi je prisutan na svim modernim Olimpijskim igrama, osim na Igrama u Stokholmu 1912. godine.

Žene su se prvi put takmičile u ovoj disciplini na Olimpijadi u Seulu 1988. godine.

Tokom 120 godina, evropske zemlje kao što su Velika Britanija, Francuska, Holandija i Italija osvojile su najviše medalja, dominirajući ovim sportom na Olimpijadi.

(Telegraf.rs)