Prošetajte sa nama Rolan Garosom: Drveni reketi i francuska deca koja kliču Novaku (FOTO)

Brine se o svakom detalju, od ponašanja do postavljenih interaktivnih uređaja i suvenirnica

Preporučujemo

Svaki gren slem turnir iz godine u godinu biva obogaćen novim, atraktivnim sadržajima i programima – zabavnog, prehrambenog, sportskog, komercijalnog i edukativnog profila. U nekim slučajevima, aktivnosti vezane za ove programe su eksperimentalne prirode, i ubrzo bivaju ukinuti, kao što su bili šetajući saksofonisti kostimirani u kengure u Australiji (ukinuti zbog buke koju su stvarali igračima).

Specijalno za Telegraf iz Pariza, Vuk Brajović

Vimbldon je sportskom interaktivnom programu sa publikom posvetio skoro ceo posed uz glavni put koji vodi ka Ol Ingland Klabu – ali se unutar njega, osim Muzeja Vimbldona i džambotrona sa kojeg se prate prenosi mečeva na Henman Hilu ne može naći nikakva dodatna zabava za publiku.

US open, pak, ima razne stacionarne i šetajuće atrakcije i interaktivne sadržaje sa posetioce – od “imidž mejk-overa” za navijače do takmičenja u teniskoj tehnici.

Najinteresantnije novine koje smo primetili na Rolan Garosu ove godine su adaptacija dela prostora Muzeja Rolan Garosa u tenisku Laboratoriju, prostor koji obiluje raznim igrama, tehničkim treninzima, multimedijalnim sadržajima i promotivnim aktivnostima partnerskih robnih marki – koji je pravi hit među najmlađim posetiocima.

>>> ON IMA SRCE, I TO SE CENI: Kog ne-srpskog tenisera naši navijači u Francuskoj najviše vole?

Kada se umore od vijanja sa svojim neumornim podmlatkom, stariji sada imaju za odmor podnožje velike umetničke svetlosne instalacije, plastičnog rajskog drveta koje je modelirano po zvaničnom posteru Rolan Garosa iz 2011.godine (delo Bartolemija Togua), situiranog tačno iza stadiona Filip Šartrije, i pogodnog za prikupljanje autograma često prolazećih teniskih asova.

Turnirske suvenire koji i ove godine mame pažnju i pare iz novčanika nezasitih poklonika “belog sporta” zabranjeno je slikati, i to takođe spade u deo turnirskog “kodeksa ponašanja”. Uvek najinteresantniji artikli “za poneti” sa teniskog turnira su zvanične turnirske majce, koje se pojavljuju u preko 15 različitih dezena za muškarce, dame i decu – i koštaju od 25 do 75 evra.

Garderoba koju plasiraju partnerske robne marke turnira je znatno skuplja, i namenjena je samo onima sa “punijim džepovima” – kojih je, zbog izrazite ekonomske krize u Francuskoj i širom sveta, sve manje. S obzirom da su najavljeni veliki štrajkovi u gradskom transportu u Parizu, kao deo talasa protesta koji je ostavio četvrtinu benzinskih stanica u Francuskoj bez goriva ovih dana, posetioci se opskbljuju poklonima u što većoj meri dok štrajk ne stupi na snagu, da ne bi posle morali da se dodatno opterećuju na “pešačkom maratonu” koji je, skoro sigurno, neizbežan u drugoj nedelji turnira.

Spomenuti “kodeks ponašanja” je dobio i svoju bilbord-verziju, i to u segmentu ekološko-odgovornog delovanja. Posetiocima se sugeriše da će, pravilnim rasporedom otpada, i oni “poentirati” i trijumfovati – poput svojih idola na terenu.

Grafika je očito najviše namenjena najmlađim posetiocima, uz sugestiju da ovaj novitet i ostale vesti sa i iza scene ovog velelepnog sportskog događaja mogu da prate na zvaničnim društvenim mrežama koje se ažuriraju na više jezika.

Za one kojima je higijena ishrane od posebne važnosti čak i na ovako velikom i masovnom događaju, pedantni nutricionisti su se potrudili da im, u grafikonu koji se nalazi pored kase sijaset prehrambenih standova i mini-restorana, naznače koeficijent alergenata sadržanih u raznim tipovima izložene hrane.

Da li je ova inovacija nastala kao posledica “bezglutenske revolucije” čiji je teniski rodonačelnik naš Novak Đoković, to možda sada nećemo utvrditi. Ali, ono što je jasno utvrdivo je njegova velika popularnost među najmlađim posetiocima teniskog kompleksa kod Bulonjske šume.

Kada su upitani ko je njihov omiljeni igrač na ovogodišnjem Rolan Garosu, više od polovine dece iz južnog francuskog gradiću Buil je kao iz topa odgovorilo “Novaaaaaaak”! Čuo se i poneki Rafa, pa i odsutni Rodžer – a od francuskih igrača, njihov izbor su harizmatični Monfis i Conga, od kojih se ujedno i najviše očekuje, kada su domaći takmičari u pitanju.

Naše “an pasan” druženje sa publikom na Rolan Garosu okončavamo ispred stadiona Suzan Lenglen, odigravši nekoliko voleja “arhaičnog tenisa” sa zabavljačima publike, obučenim u tenisku garderobu iz ere Renea Lakosta, Freda Perija, Donalda Badža.

Drveni reketi, kojima se poslednji put igrao tenis početkom osamdesetih godina, posebna su atrakcija za sve posetioce – one koji se sa setom sećaju dana kada su ih zaista i koristili, kao i one koji ne veruju da se tenis ikada igrao upravo ovakvim rekvizitom. S obzirom na to kako se tenis razvija poslednjih godina, možda će i prizori sa Rolan Garosa 2016 već za deset godina izgledati kao opisani – iz drugog veka…

(Telegraf.rs)