Žolnai keramika i čuvene rukavice: Pečuj je jedan od najlepših mađarskih gradova

Brojne gradske znamenitosti i šarm kojima odiše Pečuj, čine ga izuzetno interesantnim za posetu

Ranije proglašen Evropskom prestonicom kulture, ovaj mađarski grad važi za jedan od najlepših. Bogata istorija, tragovi brojnih osvajača i spoj različitosti, osnovne su osobenosti Pečuja.

Preporučujemo

Smatra se jednim od najvećih evropskih univerzitetskih gradova i drugi je u zemlji po veličini. Iako je mnogima Budimpešta, kao prestonica, prva asocijacija na ovu zemlju, a odmah zatim i Segedin, nema sumnje da je Pečuj destinacija koju ne treba zaobići, ako želite da upoznate lepote Mađarske.

Sem po Žolnai keramici, grad je poznat i po tradiciji ručne izrade rukavica. Rukavice iz Pečuja su izrađivane od najfinijih materijala. Osim originalnih krojeva i kvalitetnih materijala, karakterišu iz različiti dezene i boje. Zato i ne čudi što su baš pečujske kožne rukavice vremenom postale stvar prestiža, pa ih koriste kao aksesoar i čuveni modni brendovi.

Grad bez granica

Kada je 2010. godine, uz Istanbul i Esen, Pečuj bio proglašen Evropskom prestonicom kulture, bio je korišćen moto Grad bez granica. Upravo u to vreme su obnovljena mnoga zdanja u gradu, koji dobija još više na značaju u turističkom smislu.

Interesantan je podatak da su Srbi, koji su ovo područje naseljavali tokom 18. veka današnji Pečuj nazivali Petocrkva. Pretpostavlja se zbog latinskog naziva Quinque Basilicae (Pet bazilika), koji je bio korišćen tokom srednjeg veka. Upravo se pod tim nazivom Pečuj i pominje prvi put u spisima iz 871. godine.

Grad Pet dimnjaka, kako glasi slobodan prevod njegovog današnjeg naziva, prvi put se u spisima pominje 1235. godine.

Još u doba praistorije je prostor na kome se nalazi danas Pečuj bilo naseljeno. Nakon Rimljana, osvajali su ga i drugi narodi. I svako od njih je ostavio traga, što se i danas može primetiti.

Znamenitosti Pečuja

Šetnja Kiralj ulicom, glavnom pešačkom zonom u gradu, jedna je osnovnih aktivnosti svih koji Pečuj posećuju turistički. Brojne prodavnice, ali i restorani i kafići, te pogled na građevine koje krase tu ulicu, čine šetnju još prijatnijom.

Na glavnom gradskom trgu Sečenji nalaze se dva spomenika. Jedan je posvećen Svetom Trjstvu, drugi Janjošu Hunjadiju.

U blizini trga Sečenji nalaze se tri Svetinje, džamija, sinagoga i katolička crkva. Najbolje očuvana islamska bogomolja na području nekadašnje Austrougarske carevine nalazi se upravo u Pečuju. Džamija Hasan paše Jakovalija izgrađena na početku 17. Veka i jedan je od simbola Pečuja. Turistima se nudi i mogućnost posete muzeju, koji se uz nju nalazi. Inače, ova džamija poznata je i po tome što je jedina na području cele zemlje, izgrađena pre četiri, čiji je minaret ostao sačuvan do današnjih dana.

Ne treba zaobići ni katedralu i sinagogu, te obilazak Barbakan kule, čija se starost procenjuje na više od pola veka. Ranohrišćanske grobnice, za koje se smatra da potiču iz 4. veka, nalaze se u neposrednoj blizini katedrale u Pečuju.

Žolnai keramika

Ako ste čuli za Pečuj, sigurno ste čuli i za čuvenu keramiku. A ako niste imali prilike da posetite ovaj mađarski grad, ali ste posetili jedan od najstarijih beogradskih hotela, vrlo je verovatno da zapravo znate kako izgleda Žolnai keramika, koja je proslavila ovaj grad.

Fontana koju je pečujska porodica Žolnai poklonila gradu, nalazi se u neposrednoj blizini glavnog gradskog trga. Podsećanja radi, prvu fabriku keramike, koja je kasnije postala poznata širom sveta, otvorio je u Pečuju 1853. godine Mikloš Žolnai.

Na samom početku, bila je to omanja porodična manufaktura, koja je zapošljavala tek manji broj radnika. Nakon što se poslu priključio Vilmoš Žolnai, drugi sin osnivača, poznat po inovativnosti, fabrika doživljava procvat, iako je malo pre toga bila gotovo pred bankrotom. Izlaganjem proizvoda na Svetskim izložbama u Beču i Parizu, na kojima osvaja značajne nagrade, utiče na bolji rejting fabrike u svetu.

Četiri decenije nakon osnivanja fabrika biva usmerena na proizvode izrađene od porcelana. Najčešće su proizvodi Žolnai keramike korišćeni za dekoraciju građevina i to primarno onih, koje su rađene u art nuovo stilu arhitekture. Tokom procesa nacionalizacije, firma biva oduzeta porodici Žolnai. U to vreme nosi naziv Pečujska fabrika porcelana. Prvobitni naziv joj biva vraćen 1982. godine.

Zahvaljujući eosinu, inovativnoj glazuri i jedinstvenom načinu ukrašavanja, Žolnai keramika je poznata u celom svetu.

U našoj zemlji se dekorativni elementi Žolnai keramike mogu videti na beogradskom hotelu „Moskva“, Gradskoj kući i Rajhlovoj palati u Subotici, te na novosadskoj crkvi Imena Marijinog. Mikloš Žolnai, Vilmošev sin je Subotici poklonio i dve vaze u plavoj boji, koje se danas mogu videti u parku Palićkog jezera.

Zanimljivo je da su vaze krasile i park u Beču, ali su vremenom potpuno uništene, dok su palićke resaturirane tokom prošlog veka.

Danas je deo Pečuja, u kome se ranije nalazila manufaktura porodice Žolnai, vrlo posećena turistička atrakcija. Sem interaktivnog muzeja nauke i dvorana za konferencije i koncerte, tu se nalaze i ugostiteljski objekti, lutkarsko pozorište i prodavnica suvenira.

Organizuju se i izložbe, ali i različite umetničke radionice, dok se posetiocima nudi i mogućnost upoznavanja sa istorijom fabrike porodice Žolnai. Oko 200 metara deli ovaj zanimljivi pečujski kvart i mauzolej porodice koja je proslavila ovaj mađarski grad.

(Telegraf.rs)