Upoznajte jednu od najsiromašnijih afričkih država koja na 12 mil. stanovnika ima samo 4 respiratora

Ovako izgleda Južni Sudan

Zemlja na čijoj teritoriji živi više od 12 miliona stanovnika ima samo 4 respiratora. A stanje u drugim afričkim zemljama je još gore, jer ima i onih koje nemaju nijedan respirator, pa čak ni pristup čistoj vodi, što dodatno pojačava bojazan da ako korona virus počne da se širi, i smrtnost će biti mnogo veća.

Preporučujemo

Početkom aprila je stigla vest da i u Južnom Sudanu ima zaraženih korona virusom. U pitanju je bila mlađa pacijentkinja, 29 godina stara, koja je u zemlju krajem februara stigla iz Holandije.

Južni Sudan – opšte informacije

Smeštena na istoku afričkog kontinenta, Republika Južni Sudan se smatra jednom od najmlađih zemalja na svetu, jer je nezavisnost stekla tek 2011. godine.

Ujedno važi i za zemlju koja je u celom svetu među najsiromašnijima, a humanitarna situacija je na zabrinjavajuće niskom nivou.

Oko tri miliona stanovnika je stradalo tokom građanskog rata, koji je trajao u Južnom Sudanu poslednjih nekoliko decenija.

Zanimljivo je da je u pitanju jedna od zemalja članica Ujedinjenih Nacija i Afričke Unije.

Reka Beli Nil je glavni vodotok u zemlji. U doba velikih kiša, što je obično period između aprila i septembra, gotovo polovina cele teritorije ove zemlje bude poplavljena. Tada se u slivu reke Beli Nil formira Sud, što je na svetu najveća močvarna oblast.

Oko 200 etničkih grupa živi na području zemlje, koja zauzima površinu od oko 620.000 km². Polovina ukupnog broja stanovnika živi u glavnom gradu, Džuba. Službeni jezik je engleski, a do proglašenja nezavisnosti se koristio i arapski, mada su svakako zastupljeni i jezici lokalnih naroda.

Osim tradicionalnih afričkih religija, na jugu zemlje je najzastupljenije hrišćanstvo, a ima i pripadnika islamske veroispovesti, zbog prisilne islamizacije, koja se odigrala još tokom 7. veka.

Kako se Južni Sudan bori protiv pandemije korona virusa?

Polovinom marta je Južni Sudan preduzeo mere zaštite, pa su tako zabranjeni letovi do zemalja u kojima je prijavljena epidemija i to počev od 14. marta. Samo šest dana kasnije su obrazovne institucije prestale sa radom, a otvorene su 19. aprila. Tada je doneta odluka i da u narednih 6 sedmica budu zabranjena sva sportska, verska, politička i društvena okupljanja.

Noćni policijski čas je na snazi od 25. marta i podrazumeva zabranu kretanja u periodu od 20h do 6h ujutru.

Prvi slučaj zaraze je potvrđen 5. aprila, a drugi samo dva dana kasnije. I prvi i drugi slučaj je zabeležen kod radnica Ujedinjenih Nacija, koje su stigle iz Holandije, preko Etiopije, odnosno iz Najrobija. Kako je bila u kontaktu sa prvom pacijentkinjom, kod koje je ustanovljen korona virus, tako je treći slučaj zabeležen kod još jedne radnice Ujedinjenih Nacija.

Od 13. aprila su zvanično obustavljeni letovi i sav javni prevoz između gradova.

Ono što posebno zabrinjava u slučaju Južnog Sudana jeste činjenica da je zemlja prijavila posedovanje svega 4 respiratora. Dodatnu otežavajuću okolnost mnogi stručnajci vide i u prilično lošim higijenskim uslovima u zemlji.

Ostaje pitanje da li je Južni Sudan uspeo da uspostavi kontrolu nad zarazom, sprovodeći blagovremeno odgovarajuće mere zaštite na globalnom nivou ili ne? Za sada je sitaucija relativno stabilna, ali razlog za zabrinutost postoji, primarno zbog toga što je u pitanju jedna od najsiromašnijih zemalja na celom afričkom kontinentu.

(A.B./Telegraf.rs)