Mileševska čuda: Veruje se da molitve pročitane nad rukom Svetog Save imaju posebnu moć
Svetinja kod Prijepolja predstavlja duhovnu riznicu srpkog naroda
Na šest kilometara od Prijepolja, na reci Mileševci, nalazi se srpski srednjovekovni manastir Mileševa, podignut u 13. veku.
Ktitor manastira bio je kralj Stefan Vladislav, koji je tu i sahranjen.
Freske Mileševe ubrajaju se u najlepša ostvarenja 13. veka, a među njima prednjači “Beli anđeo” kojeg su oslikali nepoznati autori iz Grčke. Tri veka pošto je freska nastala preko nje je naslikana druga freska; “Beli anđeo” je otkriven tek u 20. veku kada je crkva restaurirana, a freska koja se nalazila preko “Belog anđela” uklonjena.
U hijerarhiji srpskih manastira Mileševa je zauzimala drugo mesto, odmah posle Studenice.
Svetinja je više puta paljena i napuštana. Najvažnija obnova izvedena je između 1863. i 1865. godine, i to trudom građana Prijepolja.
Vernici često znaju da kažu da ono što je iz Mileševe odneto u ovu svetinju mora biti i vraćeno. Tako su, prema istorijskim izvorima, iz priprate manastira odnete mošti Svetog Save - Turci su ih odneli i spalili na Vračaru.
Leva ruka svetitelja, jedna od najvećih relikvija Srpske pravoslavne crkve, spasena je i vraćena u Mileševu, a prošle godine preneta je iz starog drvenog kivota u novi. Ruka se čuva u oltaru manastira i iznosi na poklonjenje vernicima.
Mnogi od njih svedoče da su molitvama nad rukom Svetog Save bili isceljeni, a ponajviše bračni parovi koji dugo nisu mogli da dobiju potomstvo.
U riznici manastira Mileševa čuva se i arhiepiskopsko žezlo Svetog Save, jedini sačuvan njegov lični predmet. Napravljeno je od pozlaćenog srebra, optočeno poludragim kamenjem, a u glavi žezla nalazi se gorski kristal. Jedno vreme žezlo Sveto Save nalazilo se u manastiru Svete Trojice u Pljevljima, da bi potom bilo vraćeno u Mileševu.
(Telegraf.rs)