Prirodni fenomen nadomak Niške banje: Jelašnička klisura je idealna za ljubitelje sportskog penjanja

Na području Jelašničke reke i istoimene klisure, pored ostalih, rastu i Srpska i Natalijina ramonda. Inače je celo područje bogato brojnim drugim endemo-reliktnim biljnim vrstama

Onako kako to samo priroda ume da uredi, Jelašnička reka je kroz krečnjačke stene uspela da pronađe svoj put. Tako je i nastao prirodni fenomen, poznat po brojnim morfološkim oblicima, ali i endemskim i reliktnim biljnim vrstama.

Preporučujemo

Jelašnička klisura dostiže najveću dubinu od 580 metara, a na najširem delu je široka samo oko 30 metara. Budući da su vertikalni useci tako raspoređeni, to je tek oko 7 do 8 metara široka u delu između lokacije, poznate kao Zdravački kamen i Grđenice.

Mesto na kom rastu Srpska i Natalijina ramonda

Na oko 3 kilometra od Niške banje i oko 15 od Niša, na putu koji spaja Niš i Gornju Studenu, nalazi se Jelašnička klisura. Posle skretanja za Nišku banju, nailazi se na skretanje za selo Jelašica. Po izlasku iz sela, putnicima će se ukazati sve lepote ove klisure.

Od 1995. godine se nalazi pod zaštitom Republike Srbije kao Park prirode I kategorije zaštite. Osnovni razlog za zaštitu jesu prirodne retkosti u vidu endemskih i reliktnih vrsta ramonde, i to Srpske (lat. Ramonda serbica) i Natalijine ramonde (lat. Ramonda nathaliae). Sem njih, na tom području uspevaju i druge endemo-reliktne vrste.

Zbog strmih useka Jelašničke reke, na području klisure su formirani bogati geomorfološki oblici, koji naročito privlače pažnju. Tu se mogu videti oblici poput potkapina, kaverni i dolomitskih stubova. Među prozorcima se naročito izdvajaju oni nazvani Kupina i Sveti Ilija, kao i kaverne znane kao Skrivnica i Latinska crkva.

Inače, prozorci su posebno interesantni, tim pre što se svrstavaju u geomorfološke oblike, koji se u prirodi ne javljaju baš tako često. Kaverne su, pak proširenja kraških kanala.

Idealna lokacija za sportsko penjanje

Uz to što postoji nekoliko dobrih lokacija za piknik, pa i za kampovanje, u Jelašničkoj klisuri se nalaze i odlična mesta za sportsko penjanje. Visina svih 58 smerova za „free climbing“, koliko ih ima ukupno u ovoj klisuri se kreće između 5,5 i 70 metara. Ljubiteljima te sportske aktivnosti su omiljeni „Potkapina“ i „Big wall“. Stena uz koju se penju je dolomitski krečnjak, a težina smerova kreće se od V+ do IX/IX+.

Jedno od najinteresantnijih izletišta u ovom delu zemlje su Bojanine vode. Na tom području postoje i dve omanje pećine, nazvane simbolično Jelašnica jedan i dva. Među stenama Jelašničke klisure je i nadaleko čuven vodopad Ripaljka.

(Telegraf.rs)