Oko sat vremena vožnje je Beograđanima potrebno da stignu do ovog poznatog banjskog lečilišta

Iako relativno malo naselje, Vrdnik se može pohvaliti ne samo banjskim lečilištem, nego i mnogim drugim znamenitostima

Foto:screenshot/Youtube/zordonns

Na južnim padinama Fruške Gore, na teritoriji opštine Irig, nalazi se naselje sa oko 3.000 stanovnika. Tvrđava u Vrdniku se prvi put pominje početkom 14. veka, a tek četiri veka kasnije se pominje taj prostor i kao zvanično naseljeno mesto.

Jedan od najznačajnijih spomenika danas na području tog naselja jeste i čuvena Vrdnička kula. Udaljena je od ovog naselja oko 15 kilometara.

Iako se ne radi o prostorno velikom naselju, u Vrdniku postoji mnogo zanimljivosti. Najpre tu je čuvena banja, zatim manastir i već pomenuta Vrdnička kula, kao i crkva koja je posvećena prazniku Rođenja Svetog Jovana Preteče i Krstitelja, a koja je nastala krajem 18. veka.

Ovde je i očuvana kuća, u kojoj je čuvena pesnikinja Milica Stojadinović Srpkinja živela i stvarala. Nalazi se u Ravaničkoj ulici 33 i okarakterisana kao spomenik kulture od velikog značaja.

Takođe, na području Vrdnika postoji i stari rudnik mrkog uglja, kao i spomenik nazvan Rudarska kruna, koji se nalazi u neposrednoj blizini palate „Kasina“.

Vrdnička banja

Iako postoje brojne znamenitosti u ne tako velikom naseljenom mestu, mnogima je Vrdnik poznat po banji.

Ona je nešto više od 70 kilometara udaljena od Beograda, dok je od Novog Sada deli tek oko 20 kilometara.

Vrdnička banja je nastala na vrlo specifičan način. Naime, zato što je tu postojala aktivna eksploatacija uglja i to više od jednog veka, dovelo je do zanimljive pojave.

S obzirom na to da su iskopavanja dovela do određenih poremećaja, to se dogodilo da je tri godine zaredom došlo do prodiranja vode u rudarska okna.

Prema podacima, voda čija je temperatura bila između 34 i 36 stepeni je prvi put 1929. godine prodrla u rudarska okna. Isto se dogodilo i tokom naredne dve godine.

Vrdnička banja je zapravo nastala od termomineralne vode, koja se našla u glavnom južnom toku okna.

Kasnije su stručnjaci proučavali ovu vodu i njen kvalitet, a 1938. godine je zvanično počeo rad na izgradnji Vrdničke banje. Zapravo je zabeleženo da su te godine i podignuti zvanično prvi objekti na području banje.

A Zavod za specijalnu rehabilitaciju „Termal“ biva izgrađen 1981. godine. Upravo zato što se radilo o ozbiljnoj zdravstvenoj ustanovi, koja je bila i adekvatno opremljena, to ova banja vrlo brzo i doživljava procvat.

Za koga je dobro da boravi u Vrdničkoj banji?

Na 210 metara nadmorske visine se nalazi ovo lečilište. Smatra se i vazdušnom banjom, a najpre zato što je vazduh na tom području izuzetno bogat ozonom.

Vode u ovoj banji se smatraju lekovitim u slučaju različitih oblika reumatizma na prvom mestu. Zato i ne čudi što su zaposleni u Zavodu za specijalnu rehabilitaciju usmereni na oblast fizikalne medicine na prvom mestu, kao i rehabilitacije pacijenata.

Sem fizikalne terapije, primenjuje se kineziterapija, zatim hidromasaža, kao i elektro terapija i druge. Interesantan je podatak da se u Vrdničkoj banji primenjuje i akupunktura.

Video: Kađenica podno Ovčara čuva veliku tajnu Drugog srpskog ustanka: Ovde je ugušeno 300 Srba

(Telegraf.rs)