Nestvarno lepa i mistična pećina kod Sjenice: Na njenim zidovima posetioci prepoznaju ljudska lica
Pećinski sistem karakterišu hodnici i kanali, ali i dvorane i brojni pećinski ukrasi
Na Pešterskom polju, u neposrednoj blizini Sjenice i kanjona reke Uvac se nalazi Ušački potok. Baš tu se nalazi i jedna od najdužih pećina na teritoriji cele Srbije.
Dužina pećinskih hodnika je 6.185 metara, a za sada je prohodno 2.110 metara. Ušački pećinski sistem ima dva nivoa, odnosno dve pećine i to Ušačku i Ledenu pećinu. Tu je i jedna jama, nazvana Bezdana, u koju se može ući na kraju doline nazvane Miletin Do.
Takođe, ovde postoje i dva ulaza. Jedan se nalazi baš u koritu reke Uvac, a drugi u ataru sela Gornje Lopiže.
Neverovatan pećinski sistem
Onako kako to samo priroda može i ume, tako se i ovde poigrala. Ne samo meštani, nego su i mnogi stručnjaci smatrali da osim Ušačke pećine, postoji još jedna, koju su nazvali Ledena. I niko od njih tada nije znao da je priroda umešala svoje prste i povezala dve pećine i jamu.
Celokupan pećinski sistem je dug više od 6,2 kilometra. Karakterišu ga hodnici i kanali, ali i dvorane i brojni pećinski ukrasi.
Treba pomenuti svakako i jamu, u kojoj se nalaze dva kanala. Kroz jedan od njih se stiže direktno do Velike dvorane. Dno same jame je prilično usko i do njega se stiže kroz vertikalni kanal, koji je dug oko 40 metara. Dalje od Velike dvorane se nalazi još jedan kanal pod nagibom, koji je povezan sa glavnim prolazom kroz celu pećinu.
Oko 2,5 kilometara je duga Ledena pećina, a prohodno je oko 800 metara. Znatiželjnici joj mogu prići samo čamcem, a smatra se jednom od atrakcija celokupnog Rezervata prirode Uvac, kao i Sjeničkog jezera i celog tog kraja naše zemlje.
Igra svetlosti i senke
Izuzetno bogat, ali i neobičan pećinski nakit je jedna od karakteristika ovog pećinskog sistema. Ipak, posetiocima je najzanimljiviji završetak obilaska, u delu pod nazivom Klisura. Upravo u tom delu Ušačke pećine se i nalaze najimpresivniji stalaktiti i stalagmiti. A u tom delu pećinski sistem ima i najvišu visinu, dok se istovremeno smatra i da je njegova širina baš tu i najmanja.
Međutim, to nije sve po čemu je ova pećina poznata.
U jednom delu pećine priroda se lepo poigrala. Zahvaljujući igri svetlosti i senke, mnogim posetiocima se čini da na određenom delu pećine primećuju i ljudske likove.
(Aleksandra Blažević/Telegraf.rs)