U ovoj srpskoj banji kupao se kralj Milutin: Brčkanje pod vedrim nebom i dok veje sneg
Sezona kupanja traje svih 365 dana
Na istočnim padinama planine Kopaonik, okružena zelenilom, nalazi se Lukovska Banja. Iako ima samo 250 stanovnika, tokom cele godine vrvi od turista koji dolaze na odmor i banjsko lečenje.
U samoj banji nalaze se dva hotela koji mogu da prime 280 ljudi, ali zahvaljujući privatnim smeštajnim kapacitetima Lukovska Banja može da primi još toliko gostiju. Zbog ogromnog interesovanja turista, “Planinka” iz Kuršumlije počela je da gradi još jedan hotel koji će biti kategorisan sa četiri zvezdice i u kome će se nalaziti moderan medicinski blok, velnes centar i luksuzni apartmani.
Lukovsku Banju nazivaju još i najvišom banjom u Srbiji. Nalazi se na 681 metar nadmorske visine, a karakterišu je umereno-kontinentalna sa velikim brojem sunčanih dana u godini, čist planinski vazduh i netaknuta priroda. U banji postoji čak 37 izvora sa lekovitom vodom, čija je temperatura od 28 do 68 stepeni Celzijusa.
Gostima su na raspolaganju zatvoreni i otvoreni bazeni temperature od 33 do 35 stepeni, a dobra vest je da sezona kupanja traje svih 365 dana u godini. Tako je moguće da se brčkate u otvorenom bazenu i da vam bude toplo, iako napolju pada sneg.
Kada je reč o indikacijama, Lukovska Banja poznata je po izvorima i lekovitom blatu koji se preporučuju za lečenje zapaljenskog reumatizma, osteoporoze i svih vrsta sportskih povreda. U lečenju se, pored kupanja u lekovitoj vodi, koristi i lekovito blato. Zemlja visoke mineralne vrednosti se usitnjava, prosejavae i meša sa lekovitom termalnom vodom, a blato se koristi za indirektne aplikacije.
Koliko su vode Lukovske banje lekovite dovoljno ilustruje podatak da su ih koristili su još stari Rimljani, o čemu svedoče ostaci cevi i građevina otkriveni u gornjem delu banjskog naselja. Takođe, postoje ostaci kupatila koje je koristio kralj Milutin za vreme svog boravka u ovim krajevima i gazdovanja nad rudnicima.
Кralj Milutin se ženio više puta, a njegova supruga o o kojoj se kroz istoriju najviše priča bila je vizantijska princeza Simonida. Po predanju, princeza Simonida je bila duboko nesrećna i svaki put bi, vraćajući se iz letnjikovca u Lukovsku Banju, zastajala pokraj mesta koje se naziva Hiljadu suza ili Devojačke suze i plakala nad svojom nesrećnom sudbinom.
Legenda kaže da je od njenih suza i stena proplakala, a neobičan izvor iz koga voda kaplje i danas je atrakcija za turiste koji dođu u Lukovsku Banju.
(Telegraf.rs)