Svi usponi i padovi Bejruta: Pariz Bliskog Istoka vekovima odiše kosmopolitskim duhom Mediterana

Upoznajte istoriju jednog od najznačajnijih gradova na Bliskom Istoku

Libansku prestonicu Bejrut potresle su dve snažne eksplozije u oblasti glavne luke, koje su mnogi uporedili sa atomskom bombom.

Preporučujemo

I još jednom, mediteranska prestonica trpi veliki udar. Ali, ako je sudeći po istoriji - Bejrut će i ovo pobediti.

Još pre korona virusa Bejrut je bio zanimljiva turistička destinacija za mnoge srpske turiste koji su u ovom gradu mogli da osete savršeni spoj hrišćanstva i islama, a ne tako daleko od Evrope.

Bejrut je glavni grad i najveća luka Libana, a prema trenutnim procenama ima oko 1.800.000 stanovnika. Zbog svoje kosmopolitske atmosfere, posebno pre početka Libanskog građanskog rata 1975. godine, nazivali su ga Parizom Bliskog Istoka.

I ovaj naziv je možda bio najbolji opis za njega. Mnoge internacionalne institucije koje su se "tražile" između Evrope i Bliskog Istoka svoja predstavništva otvarala su baš ovde, podno Libanskih planina sa pogledom na Mediteran.

Zanimljivo je da Bejrut kao grad datira još iz vremena Feničana, a njegovo ime znači "bunari".

Istorijski podaci kažu da je 140 pre nove ere grad potpuno uništio Diodotus Trifon u borbi sa Antiokom za tron Seleukidske monarhije nakon čega je preimenovan i izgrađen u helenističkom stilu.

U ruke Arapa pao je 635. godine, a mnogobrojna previranja dešavala su se u njemu budući da je svako hteo da se dokopa luke na tako dobroj poziciji.

Nakon što je Ibrahim paša zavladao Akom 1832. godine, Bejrut je započeo svoje modernizovanje. Godine 1888. Bejrut je proglašen glavnim gradom vilajeta Sirije, u koji su spadali i sandžaci Letakije, Tripolija, Aka i doline Beka. Bejrut je takođe postao religijski centar i postojali su mnogobrojni pokušaji da se stanovnici preobraze iz jedne religije u drugu.

Nakon masakra hrišćana 1860. godine Evropa je uzela to za povod da se direktno umeša u unutrašnja zbivanja Bliskog istoka. U to isto vreme su osnovani prvi univerziteti u gradu, i evropske kompanije su se utrkivale oko uticaja nad gradom, britanska kompanija je izgradila moderan vodovodni sistem, dok su francuski inženjeri sagradili električni sistem, time osvetlivši Bejrut i izgradili modernu luku 1894. godine, kojoj je glavna relacija bila Bejrut−Marselj.

Čak i 1907. godine Francuzi grade železničku liniju Bejrut−Damask. U ovo doba francuski uticaj premašuje uticaje svih drugih evropskih država koje su imale interese u regionu.

Nakon kolapsa Osmanskog carstva i nakon završetka Prvog svetskog rata, Bejrut, zajedno sa ostatkom Libana, dat je na upravljanje Francuskoj. Francuska administracija je pokazala veliko interesovanje za jačanje hrišćanstva u regionu. Nakon završetka Drugog svetskog rata, Liban je postao nezavisan i Bejrut postaje glavni grad novonastale države.

Bejrut je bio intelektualni i komercijalni centar arapske kulture sve do 1975. godine, kada započinje Libanski građanski rat.

Tokom rata Bejrut je podeljen na muslimanski i hrišćanski deo, dok je centar grada, nekadašnji kulturni i komercijalni centar, postao ničija zemlja. Mnogi od poznatih i slavnih stanovnika grada su emigrirali u druge zemlje.

Nakon završetka rata 1989. godine Libanci vredno saniraju Bejrut i grad polagano dobija natrag svoje mesto kao kulturni i komercijalni centar Bliskog istoka. Svetski priznat modni kreator Eli Sab živi u Bejrutu, a grad je bio domaćin Košarkaškom šampionatu Azije, kao i Fudbalskom šampionatu Azije. Bejrut je takođe već dva puta uspešno bio domaćin Izboru Mis Evrope, ali ujedno i jedna od popularnih turističkih destinacija.

(Telegraf.rs)