Preminuo Rajko Petrov Nogo

Dobitnik je 23 nagrade, a do kraja 2007. godine objavio je 52 knjige

Rajko Petrov Nogo, srpski pesnik, esejista i književni kritičar preminuo je jutros u 77. godini, javljaju Novosti.

Rođen je u Boriji, opština Kalinovik, 13. maja 1945. godine. Rajko je rođen od oca Petra i majke Stane, u Zagorju, u staroj Hercegovini. Starinom je od Raševića (gde pripada i Marko Miljanov) iz plemena Kuči u Crnoj Gori. Srednje ime Petrov uzeo je po ocu, a prezime Nogo je uzeto od jednog nadimka Raševića.

Iz rodnih Borija je kao dečak došao u Sarajevo i tu započeo školovanje, završio je Učiteljsku školu u Sarajevu, diplomirao je Jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik na sarajevskom Filozofskom fakultetu, a magistrirao na Filološkom fakultetu u Beogradu. Radio je kao urednik u izdavačkom preduzeću „Veselin Masleša“ 1972-1982, zatim kao urednik beogradskog BIGZ-a 1982-1999. godine.

Nogo je srpski pesnik, esejista i književni kritičar; redovni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske i član Senata Republike Srpske. O njemu je pokojni prof. Nikola Koljević jednom rekao: “Ovakvim putevima pesničkog stasanja Rajko Petrov Nogo je uspeo u nečem što je u poeziji možda najteže: da veran svom ličnom glasu i liku svoj slučaj saobrazi sa sudbinom i duhovnim obrascima cele jedne kulture. Otuda se njegove, toliko lično intonirane pesme ne doimaju više kao samo njegove, već i kao naše zajedničke”.

Preselio se 1982. godine iz Sarajeva u Beograd.

Dobitnik je 23 nagrade, a do kraja 2007. godine objavio je 52 knjige.

Pesma Tajna večera

Anđelima su podrezali krila

A Arhanđela strpali u žicu

A još se sveća nije ugasila

Ni prvo slovo spalo na ižicu

Posustali su timorni pejzaži

I usahnulo vrelo u Ostrogu

Kad lažna zvezda u nebeskoj kaži

Prokaza jagnje iza leđa Bogu

U prokazanju krivokleci pišu

Da će još jednog za sve da razapnu

I sve za jednog A kad se upišu

Do Jude neka sebi omču zapnu

Jer od ponoći Beli Vuk nas dvori

I ne da da nas čaće mimoiđu

Vij vuka nije molitva na Gori

Ne čeka svece s ikone da siđu

Ni anđelima da uzrastu krila

Ni Aranđela da povadi mača

Nad vekom mu se senka izdužila

I odvojena od tela korača

(Telegraf.rs)