Martin Skorseze glumi Van Goga u kratkometražnom, nadrealnom filmu Akire Kurosave

Kadar započinje u galeriji, krećući se nemirno pred nekoliko Van Gogovih slika, iza leđa studenta umetnosti...

Filmovi japanskog režisera Akire Kurosave su šaroliki i slikoviti, a njegova poslednja ostvarenja su u potpunosti bila takva. Jedan od poslednjih autorskih filmova, "Snovi" (Dreams) iz 90-ih prošlog veka, prvi za koji je napisao i scenario, stvoren je iz Kurosavine podsvesti, piše Open Culture.

Preporučujemo

Odstupajući od svojih tipično epskih narativa, film prati razne Kurosavine "surogate" kroz osam vinjeta, zasnovanih na osam ponavljajućih snova, od kojih se svaki odvija nadrealnom logikom. U petoj kratkoj epizodi, "Vrane", Kurosava smešta Martina Skorsezea, svog kolegu i ravnopravnog vizuelnog stilistu, kao slikara Vinsenta Van Goga.

Kadar započinje u galeriji, krećući se nemirno pred nekoliko Van Gogovih slika i iza leđa studenta umetnosti - prepoznatljivog kao Kurosavinog stand up-a u diskretnom belom šeširu koji stavlja u sledećoj sceni, kada luta u francuske pejzaže date slike.

Polja, most i staje su prikazani u Van Gogovim sjajnim bojama i iskrivljenim linijama, a student putuje dalje da upozna samog umetnika: Skorsezea s crvenom bradom i uvezanim uhom. Ovo je jedina epizoda u filmu koja nije na japanskom; student govori francuski sa grupom žena, a Van Gog govori Skorsezejevim engleskim naglaskom iz Njujorka, predajući lekciju o "prirodnoj lepoti" (video snimak dodaje španske titlove).

Ovo nije najubedljiviji Skorsezeov nastup, ali to i nije poenta. Ovo nije toliko Skorseze kao Van Gog, već Van Gog kao Skorseze, a Kurosava sanja o sebi kao mlađem sledbeniku svog američkog kolege.

- "Vrane" je najmanje upečatvljivi segment "Snova" - piše Vinsent Kanbi - jer druge prikazuju familijarnije, više japanske scene i teme.

- Ali iz tog razloga "Vrane" možda najviše otkrivaju Kurosavine izjave o svom statusu autora i odnosu prema vršnjacima. Van Gogu/Skorsezeu pristupa ne kao rival ili čak jednak, već kao student, punim pitanjima i željom da razume umetnikove metode i motive. Kratki segment govori o načinu na koji je Kurosava učio od zapadnih umetnika, čak i kad je savladao sopstveni kinematografski jezik s izrazito japanskim pričama. Na ovaj način pokazao je još jedan kvalitet autora: istinski međunarodni pristup filmu koji prevazilazi barijere jezika i kulture.

(Telegraf.rs)