Otvaranje izložbe "Beskonačni predeli doživljenog" Milijane Juce Jovanović 18. jula u Galeriji Kuće Legata

Pred nama su dela umetnice, koja je, uspela da iznedri zamašan koliko zapažen opus, koji nailazi na jednaku prijemčivost od strane širokog kruga ljubitelja umetničkog dela, koliko probirljivog ukusa likovne kritike

Otvaranje izložbe slika „Beskonačni predeli doživljenog“ istoričarke umetnosti i slikarke Milijane Juce Jovanović, je u četvrtak, 18. jula u 19 časova u Galeriji Kuće Legata, Knez Mihailova 46.

“Uvreženo je mišljenje da se u svakom istoričaru umetnosti krije potajni slikar. Neki od njih, ne zna se iz kojih razloga, nikad ne razviju taj poriv, ali ima i onih koji su, paralelno sa pozivom kojim su se, sticajem okolnosti bavili, negovali i, katkad, na najbolji način odnegovali svoj talenat, često do osobnih postignuća. U to nas uverevaju brojni primeri iz dalje i bliže prošlosti. Ovom prigodom, pomenuću Momčila Stevanovića, Aleksu Čelebonovića i Pavla Vasića, koji su ostavili neporeciv trag u domaćoj istoriji slikarstva, da ne navodim druge, mlađe, još uvek živo prisutne stvaraoce na tekućoj sceni. Ovom krugu likovnih delatnika treba pripisati ime Milijane Jovanović – Juce, koja je, pored Više pedagoške škole, završila Istoriju umetnosti, što joj je pomoglo da delotvorno pronikne u tajnovite prostore likovnog tvorenja. Ona se od početka, doduše pomalo suzdržano, hvatala četke i boje, da bi, sve više i spretnije zalazila u polje ozbiljnih slikarskih pregnuća. Iza godina rada i predanog truda, nastalo je respektno delo, koje se može smatrati uzornim doprinosom našem novijem stvaralaštvu.

Preporučujemo

Pred nama su dela umetnice, koja je, uspela da iznedri zamašan koliko zapažen opus, koji nailazi na jednaku prijemčivost od strane širokog kruga ljubitelja umetničkog dela, koliko probirljivog ukusa likovne kritike. Kada je reč o ranijim prilozima, koji su deo izložbe, treba se namah osvrnuti na tematski krug njenih interesovanja. U tadašnjim radovima se olako uviđa inspirativno polazište. Pažljivija analiza otkriva da, okosnica njenog delanja, počiva na motivima, koje nalazi u prirodnom okruženju, što ih zapaža u domenu flore i faune.

Naredni deo radova Milijane Jovanović je oplemenjen drugim i drugačijim sadržajima. Domen interesovanja se proširio na manje znanu tehniku, koju je primenila, na pastel. Dela su time pretrpela vidnu promenu. U njima su upriličene razuđene površine, doduše ujednačenog bojenog saglasja. Imajući u vidu da pastel ne poznaje povišene kolorističke ispuste, u dotičnim radovima je sve usaglašeno i svedeno na osetljiva, mahom suptilna bojena gibanja, naglašena pojedinim, katkad izdvojenim, slobodno uspostavljenim linearnim kretnjama. One se utapaju u opštu strukturu slikane predstave, šta više, sa njima čine kompaktnu datost, koja se uzdiže na ravan složenog vizuelnog prožimanja.

Ti pomaci se jasno iščitavaju u novijim delima. Zapažaju se u tematskom, još više, u likovnom pogledu što je doprinelo da u tom skladu bliže profiliše kontekst slike. Njeno zapažanje se i nadalje oslanja na poznatljivim oznakama, doduše sa nešto izmenjenim odličjima, koja nemaju eksplicitan prosede u odnosu na podatke iz prirode. To potvrđuje da se način posmatranja znatno promenio spram predmetne stvarnosti i njenog materijalnog ovaploćenja.

U odnosu na ranija dela, znatno je smanjen narativ i neposredan opis spoljnih opažaja. Izostali su detalji, što znači da su faktografska obeležja izmeštena. Preneta su u drugi plan, jer su novom aspektu slike postala smetnja. Postala su suvišna i necilishodna. Taj fenomen je nadomešten likovnim kontekstom, što znači da je pažnja upućena primarnim vrednostima, koje su uvek bile u fokusu njenih nastojanja. Permanentno ih je sledila i negovala.

Potonje radove odlikuje uravnotežena kompoziciona shema. Prate ih skladna ritmička pulsiranja, prožeta osetljivim, krajnje istančanim bojenim tkanjem. Uočava se da njene slike nastaju dugim procesom traženja i građenja moguće, idealizovane predstave sveta u kome nije reč o fizičkoj istini, zatečenom ili uočenom trenutku, već simboličnom obličju koje zalazi u polje fluidne konotacije. Materijalni prosede kojim Milijana vlada, smisleno je pretvoren u zaokruženu, recentnu, likovnim jezikom ovaploćenu, duhovnu poentu.

Naglašena poetska vizija, koja se može smatrati imperativom njenog stvaralačkog uverenja, potom osobita zvukovnost bojenih vibracija, upućuju na krajnju posvećenost i opseg pregnuća, kojim je pažnja umetnice usmerena ka uspostavljanju kompaktne plastične anticipacije. To su bile, i ostale osnovne odrednice likovnog govora Milijane Jovanović, o čemu svedoče pokazana dela, koja odaju obeležje autonomnog, celishodno uobličenog izraza.” – Zdravko Vučinić, istoričar umetnosti.

(Telegraf.rs)